اسیر باورهای نادرست نشویم

 با مروری بر تاریخچه فناوری‌ها، روشن می‌شود که باورهای درست، شالوده اصلی تولید هر نوع علم و تکنولوژی بوده است و فناوری‌هایی که روزی برای ما غیرممکن و تصور آن شبیه به یک شوخی بود، حالا به نیروی محرک ارابه صنعت تبدیل شده است؛ اما باورهای ناصحیح هم در طرف مقابل قرار داشته که تحقق آن، آسیب‌های جبران نشدنی را به جامعه بشری تحمیل کرده است. در مقیاسی کوچک‌تر و در زندگی روزمره، باورهای نادرست فناورانه‌ای وجود دارند که باید منشا آن‌ها را در کم آگاهی جست‌وجو کرد. متاسفانه باورهای نادرست، حتی در بین مصرف کنندگان ابزارها و وسایل فناورانه نیز وجود دارد و تبلیغات هدف‌دار و هم‌سو با منافع سازندگان، ضررهای مالی زیادی را به کاربران تحمیل می‌کند. 

اهداف خود یا آن‌ها؟
هرچند شیپورهای تبلیغاتی ادعا دارند که هدفی جز بالا بردن آگاهی مخاطبان ندارند؛ اما همواره در درستی نیت و اهداف آن‌ها، تردیدهای جدی وجود داشته و دارد. در حقیقت هدف تبلیغات‌کننده از تبلیغات، تکرار اطلاعات هدف‌مند است تا شنیده‌های مخاطبان، به باور و یقین تبدیل شوند. در سال‌های اخیر، بحث «هسته ها» به موضوعی داغ و جنجالی در میان کاربران تلفن‌های هوش‌مند و تبلت‌ها تبدیل شده است که از تبلیغات گسترده سازندگان، نشات می‌گیرد. بیش‌تر کاربران اسمارت‌فون‌ها معتقدند، دستگاهی که پردازنده آن تعداد هسته‌های بیش‌تری دارد، پرسرعت تر و از ارزش خرید بالاتری برخوردار است؛ اما این گروه متوجه نیستند که افزایش تعداد هسته‌ها، لزوماً به معنای سرعت بیش‌تر نیست و در اغلب مواقع، دو هسته برای عملیات پردازشی تلفن‌های هوش‌مند یا تبلت‌ها، کافی است.

متاسفانه بازار امروز موبایل ما مملو از این تبلیغات است و ملاک انتخاب، تلفن‌های همراهی هستند که پردازش‌گر آن از هسته‌های بیش‌تری برخوردار است؛ اما واقعیت این است که نرم‌افزارهای موجود، بزرگ‌ترین مانع برای به‌کارگیری بیش از دو هسته پردازشی، هستند. در حال حاضر بیش از 95 درصد از نرم‌افزارها برای استفاده از دو هسته پردازنده موبایل نوشته شده‌اند و در عمل، قابلیت استفاده از هسته‌های بیش‌تر را ندارند. موید این موضوع، ساختارشکنی شرکت کوالکام، غول سازنده تراشه‌های SoC جهان است. کوالکام، اسنپ دراگون 810 را با هشت هسته پردازشی عرضه کرد؛ اما بدون استفاده بودن بیش‌تر هسته‌ها و افزایش مصرف باتری باعث شد که کوالکام، اسنپ‌دراگون 820 را تنها با چهار هسته پردازشی تولید کند. کوالکام به صراحت گفته است که هسته‌های بیش‌تر، ضامن افزایش عملکرد تراشه مرکزی در تلفن‌های همراه هوش‌مند نیست و هدفش از کاهش 50 درصدی تعداد هسته‌ها را افزایش کیفیت در عملکرد نهایی تراشه اعلام کرده است؛ این در حالی است که برخی از سازندگان تراشه‌های مجتمع مانند شرکت مدیاتک با عرضه سیلیکون مجتمع Helio X20 با 10 هسته پردازشی، هنوز هم بر تعداد بالای هسته‌ها اصرار دارند. به نظر می‌رسد که شرکت کوالکام تغییر راهبردی را در سیاست‌های خود اعمال کرده است و می‌داند که مقوله افزایش بی‌مورد تعداد هسته‌ها علاوه بر افزایش مصرف انرژی، خیلی زود با محدودیت سیلیکونی مواجه می‌شود.
 

متاسفانه شعار تبلیغاتی هسته‌های بیش‌تر، بر فضای بازارهای داخلی تلفن‌های هوش‌مند حاکم شده است و بدون تردید این اپیدمی فراگیر، حربه‌ای است تا کاربران را به هزینه کرد بیش‌تر، ترغیب کنند. آیا می‌توان این‌گونه تصور کرد که سازندگان تراشه‌های مجتمع از بیهوده بودن افزایش تعداد هسته‌ها، مطلع نیستند؟ اگر این‌گونه نیست؛ پس چرا افزایش تعداد هسته‌ها را در محصولات جدید خود اعمال می‌کنند؟ پاسخ این پرسش، سهم حداکثری از بازار فروش و افزایش حاشیه سود است و هر شرکتی که با شیوه‌های مختلف، در جذب خریدار موفق‌تر عمل کند؛ علاوه بر سود بیش‌تر، حکم‌ران بلامنازع بازار تراشه‌های مجتمع خواهد بود؛ اگرچه «هسته‌های بیش‌تر» به حربه‌ای نخ‌نما مبدل شده است؛ اما هنوز هم تعدد هسته‌های پردازشی، ملاک اصلی در انتخاب تلفن هوش‌مند شمار قابل توجهی از خریداران است؛ لذا نیاز است که کاربران با توجه به مولفه‌های دیگری مانند کیفیت، اندازه و وضوح صفحه نمایش، فناوری‌های بی‌سیم و قدرت باتری؛ اسباب حذف شعار تبلیغاتی «هسته‌های بیش‌تر» از بازارهای داخلی را فراهم کنند تا زمینه فریب برخی از سودجویان را نیز از بین ببرند