تهدیدهای یک آزمایشگاه جیبی

اکنون یخچال، تلویزیون و ضربان‌سازهای قلبی نیز در میان قربانیان هستند که در یادداشت‌های گذشته به این موضوع اشاره شد. اگر هکر موفق نشود از راه دور به دستگاهی نفوذ کند، می‌تواند با پهباد خودش را به خانه قربانی برساند و روی پشت‌بام بنشیند (در دنیای موبایل این شماره به این موضوع پرداختیم) و به دستگاه‌ها نفوذ کند. 
در آینده داستان پیچیده‌تر از این خواهد بود. ممکن است سرما بخورید، در یک دستمال کاغذی عطسه کنید و بدون نابود کردن دستمال، آن را در سطح زباله رها کنید یا بعد از جویدن آدامس، بدون رعایت نکات امنیتی آن را دور بیندازید. همین کار باعث خواهد شد مهاجمان و افراد بدخواه، به بخش مهمی از اطلاعات شخصی شما دست یابند. در آینده دیگر فقط رعایت بهداشت مطرح نیست؛ رها کردن یک آدامس جویده‌شده یا یک دستمال کاغذی حاوی ذرات بزاق، یک بی‌احتیاطی امنیتی جبران‌ناپذیر محسوب خواهد شد. همه این تهدیدها ناشی از یک ابزار بسیار مفید خواهد بود؛ آزمایشگاه روی تراشه.

مطلب پیشنهادی

هکرها با استفاده از هات‌اسپات‌های رایگان شناسه کاربری را به سرقت می‌برند

دردسرهای وای‌فای عمومی

آزمایشگاه روی تراشه ایده بسیار هیجان‌انگیزی است. پیاده‌سازی یک آزمایشگاه، بر روی تراشه‌ای بسیار کوچک، امیدهای تازه‌ای را در حوزه پیشگیری و درمان به ارمغان می‌آورد. اینکه حتی افراد عادی دستگاهی ارزان‌قیمت و کوچک در اختیار داشته باشند که در مواقع لزوم آن را از جیب یا کیف خود بیرون بیاورند، قطره‌ای خون روی آن بچکانند و نتایج آزمایش را به دست آورند، ویژگی منحصربه‌فرد دنیای آینده خواهد بود. اما تا کجا می‌توان به این فناوری اعتماد کرد؟
نتایج تحقیقاتی که سال‌ها در این زمینه انجام شده است، نشان می‌دهد با وجود عملی بودن پیاده‌سازی فرایندهای آزمایشگاهی و تشخیصی بر روی تراشه‌ها، هنوز راه زیادی برای رسیدن به یک سامانه قابل اعتماد باقی است. اما از هم‌اکنون بحث‌های مهمی درباره چالش‌های امنیتی و اخلاقی استفاده از این ابزارها مطرح است. در کنار همه قابلیت‌های مهم و حتی منحصربه‌فرد چنین سامانه‌هایی، باید به فکر تدوین قانون‌های محکمی برای استفاده از آزمایشگاه‌های روی تراشه باشیم. اگر استفاده از چنین ابزارهایی فراگیر شود، تهدید امنیتی جدیدی وارد سیاهه تهدیدهای امنیتی خواهد شد. مردم باید در دفع زباله ها دقت بیشتری کنند و حتی مراقب عطسه‌ها و سرفه‌های خود باشند. دیگر بحث به‌روزرسانی ویروس‌یاب کامپیوتر یا مراقبت از رمزهای عبور نیست. عطسه، سرفه، گریه کردن و حتی نفس کشیدن هم به طور بالقوه تهدید امنیتی محسوب خواهند شد. اطلاعات شخصی دیگر محدود به رمز عبور، حساب بانکی و شماره تلفن نیست؛ توالی دی‌ان‌ای شما می‌تواند به‌راحتی در دسترس دیگران قرار بگیرد و افرادی که هیچ تعهد و مسئولیتی در قبال حقوق مسلم شما نمی‌پذیرند، اطلاعاتی را که از خون و بزاق به دست آورده‌اند، در هر راهی که بخواهند استفاده خواهند کرد. این یعنی شما هدف بیماری‌هایی قرار خواهید گرفت که به صورت هدفمند برای شخص شما طراحی شده‌اند؛ اسرار بزرگی از بدنتان فاش خواهد شد و حتی امکان نمونه‌سازی از شما نیز وجود خواهد داشت. 
همه این‌ها نشان می‌دهد بیم و امید، دو جزو جدایی‌ناپذیر پیشرفت‌های بشری است. استفاده از آزمایشگاه‌های روی تراشه، در برخی موارد بسیار بهینه‌تر از آزمایشگاه‌های معمول است؛ مواد کمتری استفاده می‌شود، می‌توان در محل، آزمایش را انجام داد و نیازی به ارسال نمونه‌های آزمایشگاهی به کیلومترها دورتر نیست و هر کس می‌تواند آزمایش‌ها را انجام دهد. اما سوی دیگر این فناوری، سوءاستفاده از آن است؛ بی‌اخلاقی ممکن است همه‌جا اتفاق بیفتد؛ حتی روی یک تراشه.