محاسبات لبه و مه راهکار مشکلات ترافیک سنگین شبکه

برای بحث در این مورد ابتدا باید به چند اصطلاح توجه کرد:

• لبه یا edge به دستگاه‌ها، سنسورها و سایر منابع داده که در لبه یک شبکه قرار گرفته‌اند اشاره دارد.
• ابر یا cloud مرکز داده موجود در «مرکز» یک شبکه است.
• مه یا fog یک لایه مدیریتی در بین این دو است.

داده بیشتر، دردسر بیشتر

هر چه تعداد دستگاه‌های متصل به شبکه‌ها بیشتر می‌شود، داده‌های بیشتری نیز تولید خواهد شد. برخی از متخصصان این حوزه معتقدند که داده‌های تولید شده توسط دستگاه‌های اینترنت اشیا در سطح جهانی تا سال 2019 میلادی 269 برابر بیشتر از داده‌هایی خواهد بود که توسط دستگاه‌های کاربر نهایی به مراکز داده فرستاده می‌شود و همچنین 49 برابر بیشتر از مجموع ترافیک مراکز داده خواهد بود.

این حجم از داده مشکلات زیادی را نیز در پی خواهد داشت:

1. انتقال این مقدار از داده به معنای مشکلات مربوط به زمان تاخیر برای شبکه‌ها خواهد بود.
2. با انتقال حجم بیشتری از داده نگرانی‌های مرتبط با امنیت و حريم خصوصی افزایش پیدا خواهد کرد.
3. دستگاه‌هایی که داده بیشتری ارسال می‌کنند به سخت افزار و منابع انرژی بیشتری برای اجرا نیاز خواهند داشت.

پاسخ مشکلات در اولويت بندی است، اما نه در سطح لبه

راهکار افزایش حجم داده مه (fog) است. یک لایه اولويت بندی و مدیریت بین لبه و ابر که باید به تصمیم گیری حیاتی در مورد این که در پایان چه چیزی باید مورد تحلیل و ارزیابی قرار گيرد و چه چیزی باید به ابر بازگرداننده شود پاسخ دهد.

نامعقول است که انتظار داشته باشیم یک سنسور اینترنت اشیا در لبه (مثل یک روبات پرنده که به عکس العمل‌های در حد میلی ثانیه احتیاج دارد) بتواند تمام داده‌ها را به صورت بلادرنگ پردازش کرده و تمام آن را به ابر منتقل کند. مه زمان تاخیر را کم می‌کند و بار پردازشی را از روی روبات پرنده برمی‌دارد و به عنوان یک لایه مدیریتی عمل کرده و توزیع کارآمد منابع در سراسر شبکه را ممکن می‌سازد.