یکی از ویژگی‌های اساسی بازارهای مختلف جمع شدن بازاریان و تجار در انجمن‌های صنفی، یعنی اصناف بوده است. این انجمن‌ها اصولا به صاحبان حرفه‌ها و مشاغل تشکل می‌بخشند و دارای وظایف اجتماعی وسیعی هستند. توزیع مناسب کالا و خدمات و نظارت و کنترل بر آن از جمله اصلی‌ترین مسوولیت‌های اصناف است. با رونق گرفتن کسب و کارهای متعدد در فضای اینترنت و ظهور و بروز هر روزه این تجارت‌خانه‌های مجازی، سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا این مشاغل که امروزه بخش عمده‌ای از نیازهای مصرفی جامعه را برطرف می‌کنند، دارای انجمن صنفی یا اتحادیه‌ای مختص به خود هستند؟ آیا تا به حال صاحبان این مشاغل تاثیرگذار زندگی این روزهای ما، به فکر ایجاد تشکل حرفه‌ای برای پیشه خود بوده‌اند؟
مطلب پیشنهادی
اما، انجمن صنفی یا اتحادیه کسب و کارهای اینترنتی مخالفان و موافقان خود را دارد. عده‌ای از مخالفان بر این باورند که لفظ اتحادیه کسب و کارهای اینترنتی اشتباه است و دلیلشان مشخص نبودن حوزه فعالیت آن‌ها و نیز ایجاد نهادهای موازی متعدد به جای ارتقای نهادهای متولی این امر است. اما شاید دلیل این مخالفت ترجمه و تفسیر اشتباه از مشاغل اینترنتی باشد.
مطلب پیشنهادی
واقعیت این است که کسب و کارهای اینترنتی مفهوم جداگانه‌ای در مقایسه با آن‌چه از آن به‌عنوان فروش آنلاین یاد می‌کنیم، دارد. در سالهای اخیر بسیاری از شرکت‌ها،کارخانه‌ها و بنگاه‌های اقتصادی اقدام به راه‌اندازی واحد فروش آنلاین کرده‌اند تا عرضه محصولات و خدمات خود را از طریق این کانال مجازی فروش نیز میسر سازند که در واقع جزو استراتژی های توزیع کالا به‌حساب می‌آید و نمی‌توان آن را تعبیر به کسب و کار اینترنتی کرد! این بنگاه‌های اقتصادی بر حسب نوع فعالیت و حرفه خود اتحادیه و صنف مشخصی دارند و صرفا جهت عرضه محصولات از فضای وب استفاده می‌کنند و قطع شبکه اینترنت آسیب جدی به کسب و کار آن‌ها در سایر کانال‌های توزیع و فروش کالا نخواهد زد.
اما زمانی‌که پای اپلیکیشن‌های نوظهور و وب‌سایت‌های تخصصی عرضه کالا و معرفی خدمات آنلاین به میان می‌آید و در جای دیگر که صحبت از تولد و توسعه استارت‌آپ‌ها می شود، موضوع کاملا متفاوت است و نیاز به تامل بیشتری دارد.
در حقیقت ریشه و اساس راه اندازی این مشاغل فکر و خلاقیت و ایده پردازی هدفمند صاحبان این حرفه‌ها بوده است و بستر اصلی شکل‌گیری این کسب و کارها فضای اینترنت و دنیای مجازی است. پر واضح است که نحوه بروز این کسب و کارها و چگونگی و نوع خدمات‌رسانی آن‌ها مقوله‌ای کاملا نو و متفاوت است و امروز ما شاهد موفقیت و گسترش هرچه بهتر این مشاغل هستیم. اپلیکیشن‌هایی نظیر دیوار، شیپور و زود فود و وب‌سایت‌هایی مانند دیجی‌کالا، بامیلو و باما و استارت‌آپ‌هایی مثل اسنپ و تپسی و... و ده‌ها کسب و کار موفق اینترنتی دیگر که هرروز توجه ما را به خود جلب می‌کنند و جزو لاینفکی از زندگی‌مان می‌شوند.
مطلب پیشنهادی
وجود انجمن‌های صنفی برای این کسب و کارهای نوظهور باعث ایجاد نظم و اتحاد بیشتر، تعامل حرفه‌ای‌تر و تبادل افکار و ایده‌ها بین صاحبان این حرفه‌ها خواهد شد. همچنین به‌عنوان یک نهاد غیردولتی، نظارت بر فعالیت اعضا در ایجاد هماهنگی بیشتر و جلوگیری از هرگونه تخلف، ضرورت وجود آن را بیش از پیش نمایان می‌کند. علاوه بر این، انجمن صنفی این گونه کسب وکارها می‌تواند به‌عنوان نماینده این مشاغل درجهت اعاده سایر حقوق اجتماعی و قانونی که شامل حال صنوف می‌شود، ایفای نقش کند و از سوی دیگر در مقام مرجع نظارتی رسیدگی به شکایات مشتریان و سایر اختلافات درون صنفی را برعهده گیرد.
مطلب پیشنهادی
با پیشرفته‌تر شدن فضای کسب و کار آنلاین در آینده نزدیک شاهد خواهیم بود که بسیاری از مشاغل سنتی حذف یا محدود شوند و جای خود را به کسب و کارهای اینترنتی نوظهور و تازه نفس بدهند. لزوم وجود خدمات پس از فروش و نگاه ویژه به آن در بسیاری از این مشاغل، همچنین ایجاد امنیت خاطر برای مشتریان در خصوص مسایل مالی در استفاده از درگاه‌های پرداخت اینترنتی و وجود مرجع رسیدگی به تخلفات و شکایات از مهم‌ترین مواردی است که توجه نکردن به آن بی‌شک باعث سقوط زودهنگام این کسب و کارهای تازه وارد خواهد شد. از نکات مذکور نیز میتوان نتیجه گرفت که وجود یک تشکل مشترک و مستقل برای کنترل و نظارت بر عملکرد بهینه این کسب و کارها ضروری است. وجود اتحادیه‌ها و انجمن‌ها علاوه بر سروسامان دادن به نحوه فعالیت‌های درون صنفی می‌تواند پشتوانه محکمی برای ادامه حیات آن کسب و کار و در نهایت منجر به افزایش اطمینان خاطر مشتریان هر صنف شود.
نظر شما چیست؟