10 پیغام خطای رایج HTTP و علت بروز هر یک از آنها (بخش اول)

کدهای خطای موجود در پیغام خطای صفحات HTML حاوی اطلاعات مهمی‎ برای کاربر هستند و به ویژه اگر شما مالک یک وبسایت باشید می‎تواند برای درک بهتر اوضاع برای شما بسیار مفید باشد. استفاده درست از آنها می‎تواند باعث رضایت خاطر بیشتر بازدیدکنندگان شود، وضعیت رتبه شما در موتورهای جستجو را بهبود بخشد و دانش لازم برای کنترل عملکرد سایت را در اختیار شما قرار دهد.

مفهوم کدهای وضعیت

پشت هر صفحه خطایی که شما در وب مشاهده می‎کنید یک کد وضعیت HTTP قرار دارد که توسط وب سرور ارسال می‎شود. کدهای وضعیت به شکل اعداد سه رقمی‎ هستند. اولین رقم نمایانگر کلاس کد وضعیت است:

• 1XX اهداف اطلاع رسانی را در بر دارد
• 2XX شامل پیغام‎های موفقیت عملیات است
• 3XX مربوط به راهنمایی مجدد یا redirection می‎شود

نتایج هیچ کدام از این سه کلاس در صفحه پیغام خطای HTML ظاهر نمی‎شود. چیزی که ما معمولا مشاهده می‎کنیم کلاس‎های نوع 4XX و 5XX است:

• 4XX بیانگر خطاهای سمت کلاینت است
• 5XX نشاندهنده مشکلات سمت سرور است

صفحات پیغام خطای HTML در این موارد نمایش داده می‎شوند زیرا کلاینت هیچ ایده‎ای در مورد چگونگی نحوه برخورد با آن ندارد. اجازه دهید ببینیم در زمان بروز مشکل چه اتفاقی در پس زمینه می‎افتد و شما چه کاری می‎توانید در مورد آن انجام دهید.

خطاهای سمت کلاینت (4XX)

1. 400 – Bad Request

هر زمان که کلاینت درخواستی ارسال می‎کند که سرور قادر به درک آن نیست صفحه خطای 400 Bad Request نمایش داده می‎شود. این اتفاق معمولا زمانی رخ می‎دهد که داده ارسال شده توسط مرورگر از قوانین پروتکل HTTP طبعیت نمی‎کند، به همین دلیل سرور نمی‎داند که چگونه این درخواست حاوی دستورالعمل نادرست را پردازش کند.

وقتی شما خطای 400 را دریافت می‎کنید به این دلیل است که به احتمال زیاد چیزی ناپایدار در سمت کلاینت وجود دارد: یک سیستم عامل به اندازه کافی محافظت نشده، یک اتصال اینترنت ناپایدار، یک مرورگر معیوب یا یک مشکل در حافظه ذخیره سازی از جمله این احتمالات هستند. بنابراین قبل از تماس با مالک وبسایت دارای مشکل بهتر است ابتدا کامپیوتر شخصی خود را بررسی کنید.

همان صفحه وب را در یک مرورگر دیگر باز کنید، حافظه کش را خالی کنید و ببینید آیا تمام به‎روزرسانی‎های امنیتی را انجام داده‎اید. اگر دائما خطای 400 را روی سایت‎های مختلف دریافت می‎کنید باید وضعیت امنیت کامپیوتر خود را به طور جدی بررسی کنید.

2. 401 – Authorization Required

وقتی کلاینت درخواست دریافت یک صفحه وب محافظت شده با کلمه عبور را ارسال می‎کند، سرور پاسخ آن را با یک کد 401 Authorization Required می‎دهد. کد 401 با یک صفحه پیغام خطای معمول همراه نیست، بلکه یک کادر ورود برای نام کاربری و کلمه عبور نیز همراه آن نمایش داده خواهد شد.

اگر شما جواز ورود را داشته باشید همه چیز به خوبی ادامه پیدا می‎کند و شما می‎توانید بدون مشکل به سایت محافظت شده دسترسی داشته باشید. در غیر این صورت شما به صفحه خطای Authorization Required هدایت خواهید شد.

اگر شما مالک یک وبسایت هستید می‎توانید از طریق رابط مدیریت وبسایت خود مثل حساب کاربری cPanel برای وبسایت خود بخش محافظت با کلمه عبور تعیین کنید.

3. 403 – Forbidden

شما زمانی با صفحه خطای 403 – Forbidden مواجه می‎شوید که سرور درخواست کلاینت را به درستی دریافت می‎کند اما بنا به دلایلی از انجام آن سر باز می‎زند. با بازگشت کد وضعیت 403 سرور بدون هیچ گونه توضیحی تنها به کلاینت جواب رد می‎دهد.

اصلی‎ترین دلیل برای این پاسخ این است که مالک وبسایت به بازدیدکنندگان اجازه نداده است تا ساختار فایل‎های دایرکتوری سایت را مشاهده کنند. وقتی این نوع از ساختار محافظتی فعال شده باشد شما نمی‎توانید مستقیما به فولدرهای موجود در سایت دسترسی داشته باشید. دلیل عمده دیگر این است که فایل مشخصی که کلاینت درخواست کرده است مجوز به نمایش درآمدن از طریق وب را ندارد.

شما می‎توانید برای مصالح امنیتی قابلیت محافظت 403 را روی سایت خود فعال کنید. شما می‎توانید با پنهان کردن ساختار دایرکتوری و فایل‎های خود که می‎تواند حاوی اطلاعات ارزشمندی برای هکرها باشد از سایت خود در مقابل نفوذ خرابکاران جلوگیری كنيد.

خوشبختانه خیلی از خدمات دهندگان میزبانی وب این سرویس را به طور پیش فرض فعال کرده‎اند، اما اگر می‎خواهید لایه‎های امنیتی بیشتری را اضافه کنید می‎توانید با وارد شدن به حساب cPanel خود و رفتن به منوی Advanced و کلیک روی گزينه Index Manager این کار را انجام دهید.

اگر شما در این صفحه گزینه No Indexing را انتخاب کنید. بازدیدکننده در زمان تلاش برای دسترسی به دایرکتوری مورد نظر صفحه خطای 403 را دریافت خواهد کرد.

4. 404 – Not Found

404 شناخته شده‎ترین کد وضعیت HTTP موجود است و شما به احتمال زیاد مطالب فراوانی در مورد نحوه سفارشی سازی صفحات 404 را مشاهده کرده‎اید. مرورگر زمانی که سرور نمی‎تواند چیزی در مکان درخواست شده پیدا کند یک صفحه 404 HTML را باز می‎گرداند.

دو سناریوی اصلی وجود دارد که می‎تواند منجر به نمایش صفحه 404 Not Found شود. اگر کاربر آدرس صفحه مورد نظر خود را به اشتباه وارد کند و یا ساختار لینک‎های موجود در یک سایت تغییر کرده باشد و لینک‎های ورودی به صفحاتی اشاره داشته باشد که به مکان دیگری منتقل شده است این خطا رخ می‎دهد. پیغام خطای 404 بعضی از اوقات روی آدرس‎های اینترنتی اصلی (top level URL) نیز اتفاق می‎افتد که معمولا به این دلیل است که یک سایت اخیرا به یک وب سرور دیگر منتقل شده است و DNS همچنان آدرس مکان قبلی را باز می‎گرداند. این نوع از مشکل معمولا بعد از مدت زمان کوتاهی برطرف می‎شود.

خیلی از متخصصان سئو معتقدند که خطاهای بیش از اندازه 404 تاثیر منفی روی رتبه سایت شما در موتورهای جستجو خواهد داشت، اما گوگل مدعی است خطای 404 تاثیری روی رتبه سایت شما در گوگل ندارد و شما می‎توانید با خیال راحت آنها را نادیده بگیرید، چرا که از نظر موتور جستجو صفحات 404 نیز به عنوان بخشی عادی از یک وبسایت در نظر گرفته می‎شوند.

شما باید تا حد امکان از تعداد خطاهای 404 در وبسایت خود کم کنید، زیرا باعث عدم رضایت بازدیدکنندگان و ترک سریع سایت می‎شود. رایج‎ترین راه حل برای آن استفاده از بازگشت‎های 301 برای حذف همیشگی صفحات و 302 برای عدم دسترسی موقت است.

5. 408 – Request Time-Out

وقتی درخواست کلاینت مدت زیادی طول می‎کشد، زمان سرور تمام شده و اتصال خاتمه پیدا می‎کند و مرورگر پیغام خطای 408 Request Time-Out را نمایش می‎دهد. وقتی زمان به انتها می‎رسد که سرور یک درخواست کامل را در مدت زمان تعیین شده از طرف کلاینت دریافت نمی‎کند. دریافت مکرر خطای 408 می‎تواند به دلیل بار کاری سنگین در هر دو سمت سرور یا سیستم کلاینت باشد.

در برخی شرایط نیز هر دو سمت اتصال به خوبی کار خود را انجام می‎دهند اما یک موج موقت در اینترنت ارسال پیام را با کندی مواجه می‎کند. خیلی از وبسایت‎های حرفه‎ای ترجيح می‎دهند صفحات خطای 408 را به شیوه‎ای کاربرپسندتر مثل صفحات 404 سفارشی سازی کنند. معمولا می‎توان خطای 408 را با بارگذاری مجدد صفحه از طریق کلید F5 برطرف کرد.