چگونه هوش مصنوعی به بهبود عملکرد مغز انسان‌ها کمک می کند؟

شما دستیار هوشمند اپل سیری را  مي‌شناسيد. سیری الگوریتم هوشمندی است كه وقتی با او صحبت می‌کنید مفهوم جمله‌های شما را درک می‌کند و به شما كمك می‌كند. كمك می‌كند كارها را به شکل بهتری انجام دهید، اما چيزی كه شما ممکن است ندانید این است كه ما سیری رو طراحی كرديم تا به عنوان يك هوش مصنوعی انسانی با يك واسط مكالمه انسان رو قدرتمندتر کند. واسطی كه باعث شد افراد با هر ميزان توانایی و مستقل از اين‌كه چه سطح از دانش و معلوماتی دارند از آن استفاده کنند.

حالا براي بيشتر ما، تأثير اين تكنولوژی كمي ساده‌تر كردن انجام کارها است. با این‌حال برای برخی دیگر، تاثير هوش مصنوعی در برخی سيستم‌ها سرنوشت‌ ساز است. ‌به‌طور مثال، افرادی که دارای معلولیت‌های جسمانی مثل دوری از اجتماع، کم بینایی یا نابیانیی و غیره هستند این توانایی را ندارند تا مثل سایر انسان‌ها از فناوری استفاده کنند. ‌بر همین أساس این افراد برای انجام برخی از کارها از دستیاران هوش مصنوعی مثل سیری استفاده می‌کنند. به‌طور مثال، برای انجام برخی از کارهای اجتماعی از دستیاران دیجیتالی مثل سیری استفاده می‌كنند و بدون نياز به كمك كسانی كه از آن‌ها مراقبت می‌کنند ايميل و پيام متنی ارسال می‌کنند و تماس تلفنی برقرار می‌کنند. ‌همان‌گونه که مشاهده می‌کنید ایده جالب و اتفاق بزرگی است. اين انسان‌ها می‌توانند به كمك رابطه‌ با هوش مصنوعی با انسان‌های واقعی رابطه داشته باشند و این درست یکی از اهداف بزرگ هوش مصنوعی است که بسیاری از دانشمندان به دنبال تحقق آن هستند.

یک مثال جالب دیگر در این زمینه تشخيص بیماری‌های خطرناکی مثل سرطان است. وقتی يك پزشك در مورد سرطان ترديد دارد از بيمار نمونه‌گیری می‌کند و نمونه را به پاتولوژيست می‌دهد كه زير ميكروسكوپ نمونه رو بررسی کند. حالا پاتولوژيست هر روز صدها اسلايد و ميليون‌ها سلول را نگاه می‌کند. برای كمك به انجام اين كار بعضی محققان با استفاده از هوش مصنوعی يك "طبقه بندی كننده" هوشمند ساختند. طبقه بندی كننده الان با ديدن تصاوير مشخص میکنه كه "اين سرطان هست يا نيست" قبلا طبقه‌بندی کننده خوب عمل ميكرد، اما نه به خوبی انسان، كه اكثر مواقع درست تشحيص ميداد. 

اما وقتي توانايی ماشين و انسان را باهم تركيب كردند دقت به ۹۹/۵ درصد رسيد. همكاری هوش مصنوعی با انسان۸۵  درصد خطاها را از بين برد و به پاتولوژيست اجازه داد به تنهايی كار كند. در غير اين صورت بسياری از سرطانها ممكن بود درمان نشده باقی بمانند حالا، برای آدم کنجکاو، مشخص ميشود كه انسان دررد كردن جواب‌های مثبت اشتباه بهتر عمل می‌كند و ماشين در مواردی كه تشخيص آنها دشوار هست. ولي درسي كه در اين جا می‌گيريم اين نيست كه كدام برای اين كار طبقه بندی بهتر هستند. اين چيزها هرروز در حال تغيير هستند، درسي كه مي‌گيريم اين هست كه از تركيب توانايی‌های افراد و ماشين همكاری به وجود آمد كه عملكردی به اندازه يك ابر‌انسان داشت. و اين قدرت هوش مصنوعی انسانی را نشون ميدهد.

حال بيايد به يک مثال ديگه درباره عملکرد توربوشارژینگ نگاه كنيم اين جا موضوع، طراحی است. حال فرض كنيد شما يك مهندس هستيد. مي‌خواهيد يك فريم جديد از يك درام طراحی كنيد. همه ابزارهای نرم افزاری و طراحی رو مي‌گيريد و فرم و ابزارها رو در اون‌ها وارد مي‌كنيد و سپس عملكرد طرح رو تحليل مي‌کنید. اين به شما يك طرح ميده اگه همه اون ابزارها رو به يك سيستم هوش مصنوعی بديد ميتونه هزاران طرح توليد كنه. 

یک  مهندس ‌از طریق به‌کارگیری نرم‌افزارهای ساخت شرکت‌هایی مثل AutoDesk که امروزه سطح بالایی از هوش مصنوعی در آن‌ها استفاده شده اعلام می‌کند كه طرح نهایی چه چیزی خواهد شد و این‌که آیا این طرح به لحاظ فیزیکی قابل اجرا است یا خیر. بايد حالا، كار مهندس اينه كه اون طرحی رو كه از همه بيشتر با اهداف طراحی جور هست انتخاب كنه، اون به عنوان انسان به خاطر قدرت تشخيص و تخصصش بهتر از هركس ديگه اين رو تشخيص ميده  اينجا طرحی كه نهايت انتخاب ميشه شبيه چيزی كه به نظر طبيعت طراحيش كرده، منهای ميليونها سال تكامل و همه چيزهای غيرضروری 

حالا بيايد ببينيم كه اين ايده هوش مصنوعی انسانی ما رو كجا میبره اگه تا ورای مرزهای احتمالی دنبالش كنيم مار و كجا ميبره چه جور قدرتی دوست داريم به دست بياريم؟ مثلا بهبودشناختی! چطوره؟ به جای اين كه بپرسيم "چقدر ميتونيم ماشينامونو هوشمند كنيم؟" بيايد بپرسيم "ماشينامون چقدر ميتونن مارو هوشمند كنن؟" يعني، مثلا حافظه رو در نظر بگيريد حافظه اساس هوش انسانه ولی دچار عيوب زیادی شده است. ما خوب مي‌تونيم داستان تعريف كنيم اما نمي‌تونيم اونو با جزييات به ياد بياريم و حافظه‌مون هم به مرور زمان از بين ميره مثلا اين كه دهه ۶۰ چه اتفاقاتی برای ما افتاده است.

ولی چی ميشد اگه ما هم حافظه‌ای مثل حافظه کامپيوتر داشتيم و تو زندگی ازش استفاده مي‌كرديم؟ چی ميشد اگه هر آدمی كه مي‌ديديم به خاطر می آورديم، اين كه تلفظ صحيح اسمشون چی بود، جزييات خونواده‌شون، ورزش مورد علاقه و آخرين مكالمه‌ای كه باهاشون داشتيم؟ اگه تو كل زندگيتون چنين حافظه‌ای داشتين، ميتونستين به همه تعاملاتی كه با ديگران در طول زمان داشتين ازديدگاه هوش مصنوعی نگاه كنين و روی روابط بين فرديتون تاثير بذاريد. چی ميشد ميتونستين به AI بگيد هرچی كه شما تا حالا خوندين رو بخونه و هر آهنگی كه تاحالا گوش كردين رو گوش كنه، به عنوان كوچكترين سرنخ ميتونست بهتون كمك كنه، هرچی تاحالا ديدين يا شنيدين رو به خاطر بيارين. تصور كنين اين چقدر ميتونه به توانايی شما برای ساختن ارتباطات جديد و تشكيل ايده‌های جديد كمك كنه. 

و در مورد بدنمون چطور؟ چي ميشد ميتونستيم تاثير هر غذا يا قرصی كه ميخوريم يا شب‌هايی كه تا صبح بيدار مي‌مونيم رو بياد بياريم مي‌تونستيم هركار كه مي‌خوايم با اطلاعات‌مون درباره چيزهايی كه حالمون رو خوب ميكنه و سالم نگهمون ميداره انجام بديم و تصور كنيد اين چقدر ميتونست روشی كه ما حساسيتها و بيماريهای مزمن رو مديريت مي‌کنيم تحت تاثير قرار بده 

من معتقدم هوش مصنوعی مي‌تونه امكان بهبود حافظه شخصی رو به واقعيت تبديل كنه. نميتونم بگم چه موقع، يا اين كه چه عواملی در اين موضوع دخيل هستند، اما فكر مي‌كنم كه اين تحول اجتناب ناپذيره، چرا كه هرچيزی كه امروز هوش مصنوعی رو موفق ميکنه از جمله در دسترس بودن اطلاعات جامع و توانايی ماشينها براي معنا بخشيدن به اين اطلاعات ميتونه به اطلاعات مربوط به زندگی ما اعمال بشه و اين اطلاعات امروزه برای همه ما قابل دسترسيه، چون زندگی امروزی به صورت ديجيتال بوسيله موبايل و بصورت آنلاين اداره ميشه. 

به نظر من، حافظه شخصی يك حافظه خصوص‌يه است. ما انتخاب مي‌كنيم كه چه چيزی رو بخاطر بياريم و چه چيزی رو به خاطر نياريم. اين بسيار مهمه كه اين مساله محرمانه باقی بمونه. 

حالا برای بيشتر ما، اثر حافظه شخصی بهبود یافته دستيابی به يك ذهن قدرتمند تره كه اگر خوشبين باشيم، كمی نيز اجتماعی‌تر شده است. ولي براي ميليون‌ها نفر كه از آلزايمر و دمانس رنج ميبرند تفاوتی كه حافظه بهبود يافته ميتونه ايجاد كنه به اندازه تفاوت يك زندگی ايزوله با يك زندگی با عزت و پررفت و آمده. 

ما در حال حاضر درست در دوره رنسانس هوش مصنوعی قرار داريم. منظورم این است كه از همين چند سال پيش ما شروع به پيدا كردن راه‌حل‌هايی برای مسائل هوش مصنوعی كرديم كه ده‌ها سال بوده كه با آن‌ها درگير بوديم: درك صحبت و متن و فهم تصوير. ما برای اين كه چطور از اين تكنولوژی قدرتمند استفاده كنيم آزاد هستیم. این توانایی را داریم تا از این دستاوردها برای اتوماسيون استفاده كنيم و برای غلبه بر چالش‌های سنتی از آن استفاده کنیم یا مي‌توانيم ازش برای قدرتمندتر كردن خودمون و همكاريش با ما استفاده كنيم تا محدوديتهای شناختی خودمون رو از بين ببريم و ازش برای انجام كارهايی كه مي‌خوايم انجام بديم كمك بگيريم كه فقط اون‌ها رو بهتر انجام بديم و هرچه كه روش‌های بهتری براي دادن هوش به ماشين‌ها كشف می‌كنيم. مي‌تونيم اون هوش رو به همه دستيارهای هوشمند توی دنيا، و در نتيجه به هر شخصی فارغ از شرايطش، توزيع كنيم، و به همين خاطر هست كه هر وقت يه ماشين هوشمندتر ميشه. "ما" هوشمند تر ميشيم. به همين خاطر هست كه هوش مصنوعی ارزش گسترش پيدا كردن داره.