8 ویژگی کلیدی رایانش ابری که باید در مورد آن اطلاع داشته باشید

هنگامی که AWS در سال 2006 شروع به اجاره منابع محاسباتی و فضای ذخیره‌سازی کرد، اولین باری بود که محاسبات ابری را به عنوان جایگزینی برای زیرساخت‌های داخلی پیشنهاد داد. گوگل و مایکروسافت کمی بعد از الگوی آمازون تقلید کردند و زیرساخت‌های خاص خود را پیشنهاد دادند. امروزه، رایانش ابری از زیرساخت‌ها تا مدل‌های نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS) و هر چیزی در بین آن‌ها، از جمله هوش مصنوعی، کانتینرها، محاسبات بدون سرور، پایگاه‌های داده، اینترنت اشیا، شبکه‌های اختصاصی، تجزیه و تحلیل، برنامه‌های تجاری و موارد دیگر را پوشش می‌دهد.

هر سرویس ابری که کاربران از آن استفاده می‌کنند مزایا و چالش‌های خاص خود را دارد، اما برخی از ویژگی‌های در همه مدل‌ها ثابت است و زیربنای آن‌ها را شکل می‌دهد. این هشت ویژگی کلیدی رایانش ابری که باید به عنوان متخصص فناوری اطلاعات، برنامه‌نویس یا فردی که کارش به نوعی با فناوری اطلاعات گره خورده در موردش آگاه باشید به شرح زیر است:

1. سلف سرویس بر حسب تقاضا

AWS، Microsoft Azure، Google Cloud و دیگر پلتفرم‌های ابر عمومی، منابع را با کلیک یک دکمه یا فراخوانی واسط برنامه‌نویسی کاربردی در دسترس کاربران قرار می‌دهند. با وجود مراکز داده پراکنده در سرتاسر جهان، این فروشندگان حجم عظیمی از دارایی‌های محاسباتی و ذخیره‌سازی را در اختیار دارند. این موضوع نشان‌دهنده یک چرخش اساسی فناوری اطلاعات به سمت زیرساخت‌های غیرمتمرکز سازمانی است که تیم‌های فناوری اطلاعات باید در مورد آن اطلاع داشته باشند. ما عادت کرده‌ایم که همه چیز را به شکل درون سازمانی مورد استفاده قرار دهیم، اما در آینده نزدیک شرایط به گونه دیگری رقم خواهند خورد و مجبور هستیم خود را با سرویس‌های ارائه شده توسط رایانش ابری هماهنگ کنیم.

ویژگی رایانش ابری در ارائه خدمات سلف سرویس با قابلیت‌های محاسباتی بر اساس تقاضا همراه است. توسعه‌دهندگان می‌توانند به‌جای انتظار برای تحویل سرورهای جدید به یک مرکز داده خصوصی، منابع و ابزارهای مورد نیاز خود را انتخاب کنند. فرآیند فوق از طریق پورتال سلف سرویس ارائه‌دهنده ابری انجام می‌شود. در این حالت، مدیر فناوری اطلاعات قادر است خط‌مشی‌هایی را برای محدودسازی مواردی که کارمندان قادر هستند به آن دسترسی پیدا کنند تدوین کند. با این وجود، کارمندان این آزادی عمل را دارند که برنامه‌ها را مطابق با نیازهای خود بسازند، آزمایش کنند و اجرا کنند.

مطلب پیشنهادی

  محاسبات ابری چیست؟

10 پرسش رایج کاربران در ارتباط با رایانش ابری

2. تجمیع منابع

ارائه‌دهندگان ابر عمومی به معماری‌های چند مستاجری تکیه می‌کنند تا کاربران بیشتری را به طور همزمان از منابع استفاده کنند و به سودآوری بیشتر دست پیدا کنند. رویکردی که در این زمینه ارائه‌دهندگان خدمات بر مبنای آن کار می‌کنند انتزاعی کردن جزییات و مجازی‌سازی سخت‌افزار است تا مشتریان بتوانند از خدمات میزبان به بهترین شکل استفاده کنند. ارائه‌دهندگان ابر به طور فزاینده‌ای به سخت‌افزار سفارشی و لایه‌های انتزاعی برای بهبود امنیت و سرعت دسترسی کاربران به منابع متکی هستند.

3. مقیاس‌پذیری و ارتجاعی بودن سریع

ادغام منابع، مقیاس‌پذیری را برای ارائه‌دهندگان و کاربران ابری امکان‌پذیر می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد محاسبات، ذخیره‌سازی، شبکه و سایر دارایی‌ها را در صورت نیاز اضافه یا حذف کنند. رویکرد فوق به تیم‌های فناوری اطلاعات سازمانی کمک می‌کند تا بارهای کاری میزبانی شده در فضای ابری خود را بهینه کنند و مانع بروز تنگناهای رایجی شوند که سیستم‌های سنتی با آن روبرو هستند. ابرها می‌توانند به صورت عمودی یا افقی گسترش پیدا کنند. در سویی دیگر، ارائه‌دهندگان خدمات نرم‌افزاری خودکارسازی را برای مدیریت پویای مقیاس‌پذیری در اختیار کاربران قرار می‌دهند.

معماری‌های سنتی داخلی نمی‌توانند به این راحتی از مقیاس‌پذیری پشتیبانی کنند. به طور معمول، شرکت‌ها باید سرورها و سایر دارایی‌های زیرساختی را خریداری کنند تا بتوانند به حداکثر ظرفیت برنامه‌ریزی دست پیدا کنند. مشکلی که روش فوق دارد این است که این منابع اضافی در هنگام بیکاری کارمندان، بدون استفاده باقی می‌مانند.

در حالی که مقیاس‌پذیری طرح‌های زیرساخت ابری بلندمدت را توصیف می‌کند و از ارتجاعی بودن سریع یک ویژگی کوتاه مدت پشتیبانی می‌کند. هنگامی که تقاضا به طور غیرمنتظره‌ای افزایش می‌یابد، برنامه‌ها و سرویس‌های ابری که به درستی پیکربندی شده‌اند، به سرعت و به طور خودکار منابعی را برای مدیریت بار اضافه می‌کنند. هنگامی که تقاضا کاهش می‌یابد، خدمات به منابع اصلی باز می‌گردد.

4. پرداخت هزینه‌ها در ازای استفاده

مشخصه شاخص رایانش ابری در کاهش هزینه‌های فناوری اطلاعات از Capex به Opex است، زیرا ارائه‌دهندگان صورتحساب‌ها را به دقیق‌ترین شکل ممکن ارائه می‌دهند. مزیتی که روش فوق دارد در کاهش هزینه‌ها است، به ویژه در ارتباط با سازمان‌هایی که تعداد زیادی کارمند دارند. اگرچه این امر به طور کلی می‌تواند مثبت تلقی شود، تیم‌های فناوری اطلاعات باید مراقب باشند زیرا نیازها برای دسترسی به منابع ثابت نیستند. برای دستیابی به چنین مهمی، ماشین‌های مجازی باید به درستی ایجاد شوند، در زمانی که استفاده نمی‌شوند خاموش شوند یا مطابق با شرایط، کوچک‌تر شوند. در غیر این صورت، سازمان‌ها با افزایش بی سابقه هزینه‌ها روبرو می‌شوند و ممکن است در انتهای ماه با مشاهده صورت‌حساب شوکه شوند.

این مدل قیمت‌گذاری زمانی تنها راه پرداخت برای ابر بود، اما فروشندگان از آن زمان تا به امروزه از برنامه‌های قیمت‌گذاری مختلفی پشتیبانی می‌کنند که هزینه‌های ارزان‌تری را در ازای تعهدات بلندمدت فراهم می‌کند. این مدل مقرون به صرفه است، زیرا مشتریان فقط برای آن‌چه استفاده می‌کنند هزینه می‌کنند.

مطلب پیشنهادی

موارد استفاده شبکه تحویل محتوا

شبکه تحویل محتوا و رایانش ابری چه تفاوتی با یک‌دیگر دارند؟

5. خدمات محاسبه‌شده

اندازه‌گیری و محاسبه میزان استفاده از سرویس ابری هم برای ارائه‌دهنده ابر و هم برای مشتریانش مفید است. ارائه‌دهنده و مشتری میزان استفاده از منابع و خدماتی مثل ماشین‌های مجازی، ذخیره‌سازی، توان محاسباتی و پهنای باند را نظارت و گزارش می‌دهند. این داده‌ها برای محاسبه مصرف مشتری از منابع ابری استفاده می‌شود و به مدل پرداخت به ازای استفاده وارد می‌شود. در همین حال، ارائه‌دهنده ابر می‌تواند بهتر درک کند که مشتریان چگونه از منابع خود استفاده می‌کنند و به طور بالقوه زیرساخت‌ها و خدمات رایانش ابری ارائه شده را بهبود دهد.

6. انعطاف‌پذیری و دسترس‌پذیری

ارائه‌دهندگان ابر از تکنیک‌های مختلفی برای محافظت از زیرساخت‌ها در برابر خرابی استفاده می‌کنند که از مهم‌ترین آن‌ها باید به حداقل رساندن وابستگی‌های منطقه‌ای به زیرساخت‌های متمرکز برای جلوگیری از نقاط شکست واحد اشاره کرد. همچنین، کاربران می‌توانند بار کاری خود را در مناطق مختلف پخش کنند تا به شبکه‌های اضافی دسترسی پیدا کنند. به بیان دقیق‌تر، قادر هستند از چند مرکز داده که در مجاورت یکدیگر قرار دارند  استفاده کنند تا همواره نسخه پایدار  و مطمئنی از اطلاعات در دسترس باشد. برخی از سرویس‌های سطح بالاتر به طور خودکار بارهای کاری را در مناطق مختلف توزیع می‌کنند تا دسترس‌پذیری به بالاترین سطح ممکن برسد.

البته این سیستم‌ها بی‌خطا نیستند. خاموشی رخ می‌دهد و به همین دلیل شرکت‌ها باید برنامه‌های اضطراری داشته باشند. برای برخی، این به معنای گسترش بار کاری در مناطق ایزوله یا حتی پلتفرم‌های مختلف است، هرچند این مسئله با قیمت گزاف و افزایش پیچیدگی همراه باشد.

7. امنیت

در حالی که بسیاری از شرکت‌ها به دلیل ترس‌های امنیتی از مهاجرت بارهای کاری خودداری کردند، این نگرانی‌ها تا حد زیادی به دلیل مزایای ویژگی‌های محاسبات ابری بالا فروکش کرده است. فروشندگان ابر برخی از بهترین کارشناسان امنیتی در جهان را به کار می‌گیرند و عموما تیم‌های فناوری اطلاعات داخلی را برای مقابله با تهدیدات تشکیل داده‌اند. در واقع، برخی از بزرگترین شرکت‌های مالی در جهان می‌گویند که ابر یک دارایی امنیتی است.

با این حال، این کار کاربران را از وظایف خود مبرا نمی‌کند. ارائه‌دهندگان ابر عمومی از مدل مسئولیت مشترک پیروی می‌کنند. آن‌ها به امنیت پلتفرمی تمایل دارند و کاربران را ملزم می‌کنند تا بخشی از وظایف را بر عهده بگیرند. متاسفانه، عدم آگاهی در ارتباط با درک کامل این سطح از مشارکت منجر به افشای اطلاعات حساس شرکتی در گذشته شده است.

8. دسترسی به شبکه گسترده

بخش بزرگی از کاربرد ابر، فراگیر بودن آن است. داده‌ها را می‌توان از هر جایی با اتصال به اینترنت آپلود کرد و به آن‌ها دسترسی داشت. کاربران می‌توانند از هر مکانی با داده‌ها کار کنند. ابر یک گزینه جذاب برای اکثر شرکت‌هایی است که ترکیبی از سیستم عامل‌ها، پلتفرم‌ها و دستگاه‌ها را دارند.

برای حفظ دسترسی گسترده به شبکه، ارائه‌دهندگان ابر معیارهای مختلفی را که منعکس‌کننده نحوه دسترسی مشتریان به منابع و داده‌های ابری است زیر نظر می‌گیرند و اطمینان حاصل می‌کنند، تاخیردر کمترین حالت، زمان دسترسی در بالاترین حالت، توان عملیاتی در پردازش داده‌ها در بهترین حالت و غیره قرار دارد.