نویسنده: شرکت دانش بنیان ژرف پویان توس
معماری ARM به دلیل سادگی طراحی، مصرف پایین انرژی و کارایی بالا در سال‌های اخیر به طور گسترده‌ای در دستگاه‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. این ویژگی‌ها، به همراه گستردگی استفاده، باعث شده که پردازنده‌های ARM هدف جذابی برای حملات امنیتی باشند. این مقاله به بررسی مهم‌ترین تهدیدات امنیتی مرتبط با این پردازنده‌ها و مقایسه امنیتی آنها با پردازنده‌های x86 می‌پردازد.
تاثیر حملات امنیتی بر پردازنده ARM
1. حملات Spectre و Meltdown
حملات Spectre و Meltdownکه ابتدا در پردازنده‌های x86 شناسایی شدند، بعدها نشان داده شد که پردازنده‌های ARM نیز به آنها آسیب‌پذیر هستند. این حملات از طریق اجرای دستورات حدسی و تکنیک‌های پیشرفته پردازنده‌ها برای بهبود عملکرد، امکان دسترسی به اطلاعات حساس سیستم را به مهاجمان می‌دهند.
2. حمله Rowhammer
حمله Rowhammer یک حمله فیزیکی به حافظه DRAM است که می‌تواند منجر به تغییر داده‌ها در حافظه شود. پردازنده‌های ARM که از DRAM استفاده می‌کنند نیز تحت تأثیر این حمله قرار می‌گیرند و مهاجمان می‌توانند با دستکاری حافظه، داده‌های حساس را تغییر دهند یا به آنها دسترسی پیدا کنند.
3. حمله Branch Scope
حملهBranch Scope مشابه با Spectre، از تحلیل رفتار پیش‌بینی شاخه‌ها در پردازنده‌ها برای فاش کردن اطلاعات حساس استفاده می‌کند. این حمله نیز بر پردازنده‌های ARM تأثیر می‌گذارد و مقابله با آن چالش‌برانگیز است.
4. حملات Cache
حملات کش مانند Prime+Probe و Evict+Time می‌توانند روی پردازنده‌های ARM اجرا شوند. این حملات با تحلیل زمان دسترسی به کش پردازنده، اطلاعات حساس را استخراج می‌کنند. پردازنده‌های ARM به دلیل معماری خاص خود ممکن است به این نوع حملات بیشتر آسیب‌پذیر باشند.
5. حملات Side-Channel
حملات جانبی یا Side-Channel Attacks شامل تحلیل زمان‌بندی، مصرف برق، و نویز الکترومغناطیسی هستند که می‌توانند به اطلاعات محرمانه در پردازنده‌های ARM دسترسی پیدا کنند. این حملات به ویژه در دستگاه‌های IoT با منابع محدود تهدیدی جدی به شمار می‌آیند.
مقایسه امنیتی معماری ARM و x86
طراحی معماری
معماری ARM به دلیل سادگی طراحی و تعداد کمتر دستورالعمل‌ها، سطح حمله و نقاط ضعف امنیتی کمتری دارد. در مقابل، معماری x86 به دلیل پیچیدگی بیشتر، دارای سطح حمله بزرگتری است.
پیاده‌سازی‌های امنیتی
پردازنده‌های ARM از قابلیت‌هایی مانند TrustZone برای ایجاد مناطق امن در سیستم عامل پشتیبانی می‌کنند. در مقابل، پردازنده‌های x86 از قابلیت‌های پیشرفته‌ای مانند Intel SGX و AMD SEV بهره می‌برند.
استفاده در دستگاه‌ها و کاربردها
معماری ARM به دلیل مصرف پایین انرژی و کارایی بالا در دستگاه‌های همراه و IoT بسیار محبوب است. این معماری به دلیل استفاده گسترده در این حوزه‌ها، بیشتر هدف حملات قرار می‌گیرد. معماری x86 به دلیل پیچیدگی بیشتر، معمولاً در سیستم‌های دسکتاپ و سرورها استفاده می‌شود.
چالش‌های امنیتی مشترک
- حملات کانال جانبی: هر دو معماری ARM و x86 ممکن است به حملات کانال جانبی (مانند تحلیل مصرف برق یا زمان‌بندی) آسیب‌پذیر باشند.
- حملات نرم‌افزاری: هر دو معماری می‌توانند به حملات نرم‌افزاری مانند بدافزارها و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزاری آسیب‌پذیر باشند.
- امنیت سیستم‌عامل: امنیت سیستم‌عامل تأثیر مستقیم بر امنیت کلی دستگاه دارد. هر دو معماری نیاز به سیستم‌عامل‌هایی دارند که بتوانند از ویژگی‌های امنیتی سخت‌افزاری بهره‌برداری کرده و تهدیدات امنیتی را مدیریت کنند.
نتیجه‌گیری
انتخاب بین معماری ARM و x86 از نظر امنیتی به عوامل متعددی بستگی دارد. معماری ARM به دلیل سادگی و مصرف پایین انرژی، در دستگاه‌های همراه و IoT انتخاب مناسبی است، در حالی که معماری x86 به دلیل کارایی بالا و قابلیت‌های امنیتی پیشرفته، در محیط‌های سرور و دسکتاپ برتری دارد. امنیت هر معماری به نحوه پیاده‌سازی و استفاده از قابلیت‌های امنیتی توسط تولیدکنندگان و کاربران بستگی دارد.
نظر شما چیست؟