بطری و ماهی لو دهنده

برای مثال از چنین پرونده‌هایی، می‌توان به موردی اشاره کرد که در آن مجرم، عکسی از قربانی منتشر می‌کند و مأموران با استفاده از نشانه‌های موجود در عکس، وی را شناسایی می‌کنند. در عکس، بطری دارویی دیده می‌شود و همین سرنخ شناسایی مجرم را فراهم می‌کند. Jim Cole، مأمور ویژه و سرپرست بخش تحقیقات امنیتی که مسئول نجات این قربانیان است، می‌گوید: «با استفاده از فناوری‌هایی که حتی برخی از آن‌ها هنوز در دسترس عموم قرار نگرفته است، توانستیم تصویر بطری دارو را تجزیه‌وتحلیل کنیم و کیفیت تصویر را بهبود بخشیم.» او می‌گوید که آن‌ها توانستند نام، دو حرف آغازین نام‌خانوادگی و سه عدد ابتدای روی برچسب را تشخیص دهند. از داروخانه خواسته شد مشخصات تمامی مشتریانی را که با این داده‌ها مطابقت دارند، در اختیار آن‌ها قرار دهد. در نهایت موفق شدند نام مجرم را کشف کنند. اما این همه چیزی نبود که عکس فاش کرد.

مطلب پیشنهادی

تعامل روبات‌ها با کودکان اوتیسم

روبات‌ها به کمک کودکان اوتیسم آمدند!

این گروه موفق شدند از روی عکسِ انگشتان مجرم، اثر انگشتش را استخراج کنند. Cole می‌گوید: «این نخستین‌بار بود که موفق شدیم چنین کاری انجام دهیم.» این شواهد کافی بود تا مجرم را 110 سال پشت میله‌های زندان بیندازند و به این ترتیب 14 قربانی او نجات یافتند. این کار حدود سه هفته به طول انجامید، چیزی که در گذشته به ماه‌ها وقت نیاز داشت و البته هیچ تضمینی وجود نداشت که حتماً به نتیجه برسد.
Cole که یکی از بنیان‌گذاران مرکز Project VIC است، می‌گوید: «تمام سعی ما این است که این کودکان را هرچه سریع‌تر پیدا کنیم. هرچه فرایند یافتن این کودکان طولانی‌تر شود، صدمه بیشتری می‌بینند.» این کار ساده‌ای نیست. به گفته Cole، آن‌ها هر هفته 500 هزار عکس را بررسی می‌کنند که در طول یک سال به بیش از 25 میلیون می‌رسد. با استفاده از فناوری‌ای به نام PhotoDNA، کامپیوترهای این مرکز صدها هزار عکس را به‌سرعت بررسی کرده و دسته‌بندی می‌کنند تا روی قربانیان جدید متمرکز شوند. Cole عنوان می‌کند: «چیزی که در گذشته 9 ماه زمان می‌برد، اکنون به یک ماه زمان نیاز دارد. چنین فناوری‌ای به ما کمک می‌کند ویدیوها را حدود صدبار سریع‌تر از گذشته بازبینی کنیم.» در پرونده دیگری، این فناوری در یافتن یک مجرم شناخته‌شده کمک کرد. مجرم با قربانی خود در اردوگاهی تفریحی و در حالی که یک ماهی را نگه داشته بودند، عکس گرفته بود. در نگاه اول جرمی در آن عکس مشهود نبود. مأموران تصویر ماهی را از عکس جدا کردند و برای دانشگاه کُرنل فرستادند تا مشخص شود آن ماهی مربوط به چه ناحیه جغرافیایی است. آن‌ها با انجام تحقیقات و تنها طی چهار ساعت موفق شدند هویت کودک را شناسایی کنند.
در مورد دیگری، گروه Project VIC موفق شدند از روی علامت تجاری روی لباس مجرم در عکس، وی را شناسایی کنند. هر چند مشخص بود که این علامت مربوط به یک شرکت است، اما قابل خواندن نبود. استفاده از فناوری‌های پیشرفته به این گروه کمک کرد تا این لوگو را قابل خواندن کنند و در نهایت جست‌وجویی اینترنتی آن‌ها را به شرکت مدنظر رساند. مجرم شناسایی شد و چهار قربانی وی نجات پیدا کردند. شرکت سوئیسی Griffeye از جمله شرکت‌هایی است که فناوری خود را در اختیار این گروه قرار داده است.