آی‌بی‌ام سریع‌ترین تراشه مراکزداده با فناوری سیلیکون فتونیک را ساخت

سیلیکون فتونیک، یک فناوری جدید نوظهور است که تراشه‌های سیلیکونی را قادر می‌سازد تا از پالس‌های نوری به جای سیگنال‌های الکتریکی برای انتقال داده‌‌ها استفاده کنند. همین موضوع به آن‌ها این توانایی را می‌دهد تا نه تنها پرسرعت‌تر باشند بلکه در مسافت‌های طولانی‌تری نیز داده‌ها را انتقال دهند. بعد از یک دهه تلاش و تحقیق، آی‌بی‌ام سرانجام یک تراشه سیلیکون فتونیک را طراحی کرد که توانایی انتقال داده‌ها با سرعت 100 گیگابیت بر ثانیه را دارد. این‌ تراشه‌ها برای مراکز داده‌ها طراحی شده‌اند و تراشه‌های مرجعی هستند که توانایی انتقال داده‌ها در فاصله‌ای بیش از دو کیلومتر را با استفاده از پالس‌های نوری خواهند داشت. آی‌بی‌ام نشان داد که امکان ارسال و دریافت همزمان داده‌ها در قالب چهار رنگ متمایز در نور مادون قرمز در یک خط فیبرنوری تکی که به نام تسهیم‌کننده  نامیده می‌شود و هرکدام از رنگ‌ها 25 گیگابیت سرعت دارند، امکان‌پذیر است. هر کدام از این خط‌ها (رنگ‌ها) توانایی انتقال 25 گیگابیت داده را بر ثانیه دارند که در مجموع 100 گیگابیت می‌شود.

ویل گرین، مدیر گروه تحقیقاتی سیلیکون فتونیک در آی‌بی‌ام می‌گوید: « تسهیم چهار طول موج در یک فیبرنوری به این معنی است که شما می‌توانید چهار مرتبه بیشتر داده‌ها را روی هر فیبر ارسال کنید و از این‌رو نسبت به فیبری که در سیستم‌های ارتباطی از آن استفاده می‌شود پرسرعت‌تر خواهد بود. » ارسال داده‌ها با استفاده از نور به جای سیم مسی که در سرورها و مراکز داده استفاده می‌شود، مزایای زیادی دارد، اما به‌کارگیری آن تاکنون به دلیل هزینه‌های زیادی که به‌همراه داشته است، فقط در پروژه‌های بزرگ از قبیل اتصال کامپیوترها در شهرها و کشورهای بزرگ مورد استفاده قرار می‌گرفته است. توانایی ارسال 100 گیگابیت داده معادل ارسال نصف یک فیلم HD  قرار گرفته روی یک دیسک بلوری در ثانیه است و آی‌بی‌ام در تئوری این موضوع را به اثبات رسانده است که انتقال داده‌ها با سرعت سریع‌تر امکان‌پذیر است و در ابعاد تجاری امکان ارائه خدمت‌دهی پرسرعت را برای شرکت‌هایی همچون گوگل، Spotify و Microsoft Office Online فراهم می‌کند.

حداقل در آینده نزدیک این فناوری قرار نیست در کامپیوترهای شخصی یا دستگاه‌های دم دستی مورد استفاده قرار گیرد. آی‌بی‌ام این تراشه‌ها را ویژه استفاده در مراکز داده‌ طراحی کرده است، زیرا مزیت اصلی آن‌ها پهنای باند بالایی است که از طریق اتصال فیبرنوری به وجود می‌آورند. در این میان تقاضا برای محاسبات قدرتمندتر در سرورها با برنامه‌هایی شبیه به تجزیه و تحلیل، یادگیری ماشینی و داده‌های حجیم همواره وجود دارد. ریچارد دوهری، مدیر کارگروه تحقیقاتی در The Envisioneering Group  می‌گوید: « ارتباطات نوری به ده‌ها پردازنده روی یک سرور رک اجازه می‌دهد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند که در نتیجه امکان شکستن پردازه‌ها روی چند منبع  به راحتی  امکان‌پذیر می‌شود.» ارتباطات نوری به‌آسانی می‌توانند سرورها را شبیه به درایوهای ذخیره‌سازی کنند، که به راحتی در فرآیندهایی که مورد نیاز مراکز داده‌ای است مورد استفاده قرار گیرند. البته فناوری نوری استفاده شده در صنعت مخابرات متفاوت از چیزی است که آی‌بی‌ام آن‌را پیشنهاد کرده است. تراشه سیلیکون فتونیک آن‌ها ارزان‌تر بوده و در فواصل کوتاه‌تر کاربرد دارند. بررسی‌ها نشان می‌دهد فیبر تکی پیاده‌سازی شده توسط آی‌بی‌ام نسبت به کابل‌های نوری MXC اینتل عملکرد بهتری دارند.