NaaS چیست؟

NaaS می‌تواند جایگزین شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN)، تعویض برچسب چند پروتکلی (MPLS) یا سایر پیکربندی‌های قدیمی شبکه شود. علاوه بر این، ظرفیت این را دارد تا جایگزین سخت‌افزارهای شبکه درون سازمانی مثل دیوارهای آتش و متعاد‌کنندگان بار شود. نسخه‌های پیشرفته‌تر و جدیدتر این فناوری یک مدل جدیدتر برای مسیریابی ترافیک و اعمال خط‌مشی‌های امنیتی ارائه می‌کنند، بر همین اساس، NaaS تاثیر عمده‌ای بر معماری شبکه‌های سازمانی دارد.

NaaS چگونه توسعه یافت؟

شرکت‌ها در شرایطی زیرساخت شبکه خود را پیکربندی می‌کنند که اینترنت به خودی خود محل قابل اعتمادی برای انجام کارهای تجاری به شمار نمی‌رود. بنابراین آن‌ها بر مبنای یک معماری پیچیده از ترکیب شبکه خصوصی سازمانی، شبکه شکاف هوایی در تعامل با اینترنت استفاده می‌کنند که نیازمند لینک‌های ارتباطی اجاره‌ای است. آن‌ها نیاز به پیکربندی شبکه‌های وسیع (WAN) دارند و هر مکان اداری به سخت‌افزار مخصوص خود که دیوارهای آتش، مکانیزم‌های امنیتی مقابله با DDoS، متعادل‌کنندگان بار و موارد دیگر است نیاز دارند. علاوه بر این، شرکت‌ها نیاز به ایجاد ارتباطات اختصاصی بین هر مکان با استفاده از روشی مانند MPLS دارند.

وقتی کارکنان به جای شبکه داخلی به اینترنت متصل می‌شوند، ترافیک آن‌ها ابتدا باید از طریق زیرساخت‌های شبکه شرکتی و از طریق VPN قبل از رسیدن به اینترنت عبور کند. به‌طور مثال، اگر دفتر مرکزی یک شرکت در شهرهای مختلف مستقر باشد و هر یک از شعب درخواست داشته باشند تا به وب‌سایت اصلی شرکت متصل شوند، درخواست HTTP این شعب باید از طریق VPN شرکت و لینک‌های MPLS عبور کند تا به دفتر مرکزی که چند صد کیلومار دورتر قرار دارد رسیده و در نهایت به اینترنت وارد شود.

این مدل پیاده‌سازی شبکه‌ها برای برخی از فعالیت‌های تجاری در ابر ناکارآمد است. به‌طور مثال، تصور کنید کارمند یکی از شعب اغلب از برنامه SaaS استفاده می‌کند، به این معنا که مجبور است به‌طور مدام محتوایی در اینترنت بارگذاری کند. در این حالت درخواست‌های صادر شده توسط کارکنان سایر شعب با مشکل روبرو می‌شود و در عمل سرویس شبکه کند می‌شود.

علاوه بر این، با کارآمدتر شدن محاسبات ابری، قابلیت‌های بیشتری از طریق ابر در دسترس شرکت‌ها قرار گرفته است. امروزه قابلیت‌های کارآمدی به منظور مقابله با حمله‌های DDoS، دیوارهای آتش، متعادل‌کنندگان بار و عملکردهای مهم به شبکه اضافه شده که قابلیت اجرا در محیط ابری را دارند و نیازی به تیم‌های داخلی فناوری اطلاعات برای ایجاد و نگهداری این سرویس‌ها وجود ندارد.

برای حل این مشکلات و دسترسی به قابلیت‌هایی که اشاره کردیم، مدل جدیدی به‌نام NaaS به وجود آمد که یک گزینه کارآمدتر به نسبت شبکه‌های گسترده داخلی است که نیازمند نگهداری مداوم هستند و اغلب تنگناهایی برای ترافیک شبکه ایجاد می‌کنند. با NaaS، کارکنان شرکت می‌توانند به شکل مستقیم از طریق یک شبکه مجازی که فروشنده خارجی آن‌را مدیریت و امنیت آن‌را تامین می‌کند به خدمات ابری موردنیاز خود متصل شوند، به جای این‌که تیم‌های داخلی فناوری اطلاعات سعی کنند به تقاضای کارمندان رسیدگی کرده و مداوم به فکر متعادل‌سازی بار باشند.

بر مبنای مدل NaaS، کارمندان یک شعبه دیگر مجبور نیستند منتظر بمانند تا ترافیک موردنیاز در زیرساخت‌های داخلی متعادل شود تا درخواست آن‌ها برای اینترنت ارسال شود. در مقابل، آن‌ها به سادگی به اینترنت متصل می‌شوند و از طریق مرورگر خود به سامانه وارد شده و به تمام خدمات ابری مورد نیاز خود دسترسی خواهند داشت. در همین حال‌، ارائه‌دهنده NaaS تضمین می‌کند از داده‌های آن‌ها محافظت می‌کند و ترافیک وب آن‌ها را به هر کجا که نیاز است به بهترین شکل ممکن هدایت می‌کند.

از بسیاری جهات، NaaS را باید ماحصل تلاش‌های چند دهه گذر از فرآیندهای تجاری سنتی به ابر توصیف کنیم. امروزه می‌توان کل شبکه را به عنوان یک سرویس به جای نرم‌افزار، زیرساخت یا سیستم‌عامل ارائه داد.

چالش‌های NaaS چیست؟

سازگاری: زیرساخت فروشنده NaaS ممکن است با سیستم‌های قدیمی که هنوز وجود دارند سازگار نباشد، سخت‌افزارهای قدیمی‌تر، و استراتژی‌های درون سازمانی ممکن است با NaaS سنخیت چندانی نداشته باشند.

مراکز داده قدیمی: در بسیاری از شرکت‌ها، برنامه‌ها و فرآیندهای مهم هنوز در مراکز داده پیش‌فرض و نه در ابر اجرا می‌شوند. این امر مهاجرت به مدل NaaS را کمی چالش‌برانگیز می‌کند. البته سرویس‌هایی مانند Cloudflare Network Interconnect می‌توانند بر این چالش غلبه کنند.

قفل فروشنده: انتقال به یک سرویس ابری همیشه این خطر را ایجاد می‌کند که یک شرکت ممکن است بیش از حد به ارائه‌دهنده خدمات خاص وابسته شود. اگر زیرساخت ارائه‌دهنده خدمات خراب شود یا قیمت آن‌ها افزایش یابد، این تغییرات ممکن است عواقب جدی برای شرکت‌ها داشته باشد.

مزایای NaaS چیست؟

انعطاف‌پذیری: خدمات ابری انعطاف‌پذیری بیشتر و سفارشی‌سازی بیشتری را ارائه می‌دهند. تغییرات در شبکه از طریق نرم‌افزار و نه سخت‌افزار انجام می‌شود. تیم‌های فناوری اطلاعات اغلب قادر به پیکربندی مجدد شبکه‌های شرکتی خود در صورت تقاضا هستند.

مقیاس‌پذیری: سرویس‌های ابری مانند NaaS به‌طور طبیعی مقیاس‌پذیرتر از خدمات سنتی مبتنی بر سخت‌افزار هستند. مشتریان NaaS سازمانی می‌توانند به جای خرید، اتصال و روشن کردن سخت‌افزار بیشتر، ظرفیت بیشتری را از فروشنده خریداری کنند.

دسترسی از هر نقطه: بسته به نحوه پیکربندی شبکه مبتنی بر ابر، کاربران ممکن است بتوانند از هر کجا - و در هر دستگاهی - بدون استفاده از VPN به آن دسترسی داشته باشند، هرچند در این زمینه باید اهرم‌ها و کنترل‌های دسترسی قدرتمندی وجود داشته باشد. در حالت ایده‌آل، تنها چیزی که یک کاربر نیاز دارد اتصال به اینترنت و اطلاعاتی اعتباری برای ورود به سیستم است.

بدون تعمیر و نگهداری: ارائه‌دهنده خدمات ابری بر نگه‌داری شبکه، نرم‌افزارها و ارتقاء سخت افزار نظارت کرده و آن‌را مدیریت می‌کند.

امنیت یکپارچه: NaaS این امکان را برای یک ارائه‌دهنده واحد فراهم می‌کند که هم خدمات شبکه و هم خدمات امنیتی مانند فایروال را ارائه دهد. این رویکرد یکپارچگی بهتر خدمات شبکه و امنیت را پدید می‌آورد.

صرفه‌جویی در هزینه: این مزیت بستگی به فروشنده دارد. با این حال، خرید خدمات ابری به جای ایجاد خدمات شخصی اغلب منجر به صرفه‌جویی در هزینه می‌شود. مشتریان ابری نیازی به خرید و نگهداری سخت‌افزار ندارند و فروشنده از قبل سرورهای مورد نیاز برای ارائه خدمات را در اختیار دارد.