چرا مدیران شوخ‌طبع مدیران بهتری هستند

" وقتی شک دارید، شوخی کنید". این ضرب ‌المثل معروف و کاربردی می‌تواند توصیه خوبی برای مدیران و رهبران سازمان‌ها هم باشد. در میان ویژگی‌هایی همچون الهام بخشی، انگیزه‌بخشی، صداقت، فرهمندی و شور و اشتیاق که لازمه رهبران است، تقاضا برای شوخ طبع بودن آنان، یک تقاضای اضافی و غیرضروری به نظر می‌رسد. اما، در حقیقت، طنازی و شوخ طبعی از ابزارهای بسیار موثر مدیران بزرگ است. از این ابزار به خوبی استفاده کنید تا مورد احترام کارکنان و محبوب آنان باشید.

مطلب پیشنهادی

یک نشانه کمیاب در رهبران واقعی کسب و کار

چگونه می‌توانیم مهارت‌های واقعی رهبری را تشخیص دهیم.

رهبری افراد به وسیله حس شوخ‌طبعی

پرفسور " جنیفر آیکر" و "نانومی باگدوناس" رشته‌ای با موضوع " شوخ‌طبعی در کسب و کار" را در دانشگاه استنفورد تدریس می‌کنند. متوسط سن دانشجویان آنان 23 سال است که بنا به مطالعه‌ای که توسط موسسه گالوپ صورت گرفته، اتفاقاً این همان سنی است که آن‌ها می‌توانند شوخ طبعی خود را در مواجه با مشکلات ارزیابی کنند و تقریباً در همین سن و سال است که افراد جدی‌تر می‌شوند و کمتر می‌خندند.

رهبران شوخ‌‌طبع، می‌توانند فرهنگ‌های سازمانی قوی‌تر را بسازند، خلاقیت بیشتری داشته باشند، و حتی در مذاکرات، بهتر عمل کنند. آیکر می‌گوید " رهبران جوان به ما می‌گویند از این که باید نماد و اعتبار سازمان خود باشند، چقدر تحت فشارند. بسیاری از  رهبران سازمان ها با دوگانگی دروغینی که بین شوخ‌طبعی و جدیت در کار وجود دارد، درگیر هستند. برقراری نوعی تعادل مناسب بین جدیت و شوخ طبعی می‌تواند به هر دوی آن‌ها قدرت دهد."    

تحقیقات نشان می‌دهند از نظر سازمانی، فرهنگ‌هایی که شامل شوخ‌طبعی می‌شوند، انعطاف‌پذیرتر هستند.بخصوص در مواقعی که میزان استرس بالاست، این فرهنگ می‌تواند کمک‌کننده باشد، چون موجب آزاد شدن اکسی‌توسین شده و ارتباطات اجتماعی را تسهیل و اعتماد را افزایش می‌دهد. باگدوناس می‌گوید :" این تسهیل‌کننده روابط اجتماعی، شوخ‌طبعی را  به یک دروازه ورود به جنبه‌های وسیع‌تری از اعتبار و آسیب‌پذیری تبدیل می‌کند."

شوخ‌طبعی نشانه ضعف و شکست نیست

تحقیقات نشان می‌دهند که نمایش طنز مناسب، موجب اعتماد به نفس و شایستگی در فرد گ‌شده و او را در وضعیت و موقعیت بهتری قرار می‌دهد. شوخ‌طبعی با هوش فرد در ارتباط است. حتی خنده- اگر بلند هم نباشد و با اندک تغییری در لحن و تن صدا همراه باشد- موقعیت و جو سازمان را  بهتر می‌کند. پیش فرض این است که افرادی که در راس قدرت هستند صریح‌تر و رک‌ترند و راحتتر احساسات خود را بیان می‌کنند.

در حالی که نمایش طنز نامناسب نیز ظاهرا می‌تواند بیانگر اعتماد به نفس باشد، اما به شایستگی افراد لطمه می‌زند. برای مثال، مایکل اسکات که مدیر یک برنامه کمدی به نام The Office یا " اداره" بود، سعی می‌کرد تا  با شوخی‌های نژادپرستانه، احمقانه و رکیک بیینده جذب کند.  رهبرانی که به اذیت کردن  و دست انداختن دیگران علاقه دارند ( یعنی هر حرفی که باعث سرگرمی خودشان می‌شود، به زبان می‌آورند؛ بدون آن که نگران تاثیر حرف‌هایشان بر دیگران باشند، یا از مشاجرات  تمسخر آمیز به عنوان راهی برای ایجاد ارتباط استفاده می‌کنند) ممکن است افرادی که ظرفیت کمتری دارند را از خود بیزار کنند. رفتار جایگزین رفتاریست که باگدوناس آن را " طنز پر طرفدار" می‌نامند و هدف آن اغلب یک دشمن مشترک است. او می‌گوید "  دشمن مشترک، تعریف آزادانه‌ای دارد و می‌تواند به اندازه سیستم مدیریت هزینه در شرکت شما بی‌خطر باشد."

خنده ابزاری برای خلع سلاح

از آنجایی که کارآفرینان کسب و کار خود را از ابتدا آغاز می‌کنند، می‌توانند به خوبی سبک‌های رهبری را با طنز و فرهنگ‌هایی که می‌دانند چگونه دیگران را بخندانند، توسعه دهند. اما در مسیر دشوار تاسیس شرکت، خستگی، استرس، ترس و نگرانی ممکن است جلوی خنده‌ها را بگیرد. آیکر می‌گوید :" رهبران برای آن که هر دو تجربه خود از راه‌اندازی کسب و کار تا داستان‌های بعد از آن را لذت بخش‌تر کنند، باید سعی‌شان بر این باشد  تا اتفاقات را از یک حالت " دراماتیک و غم‌انگیز" به یک داستان " کمدی و لطیف‌تر" تبدیل کنند. شما می‌توانید داستان غم‌انگیز از دست دادن تنها مشتری خود را با بیان یک خاطره شیرین لطیف‌تر کنید.

سبک صحیح شوخ طبعی

برخی افراد به خودی خود شوخ طبع هستند، اما اگر شما مجبور هستید برای گفتن جوک‌ها و حرف‌های بامزه خود آن‌ها را روی کاغذ بنویسید، باز هم خوب است. در حالی که اغلب فکر می‌کنیم افراد شوخ طبع افراد برون گرایی هستند که داستان‌های مختلف و گوناگون تعریف می‌کنند یا کارهای تاثیرپذیر انجام می‌دهند، اما شوخ طبعی ممکن است در رهبران ساکت‌تر و آرامتر اشکال متفاوتی داشته باشد. باگدوناس می‌گوید: " این افراد عاشق لحظاتی هستند که شوخی‌هایشان توسط خیلی‌ها درک نمی‌شود و فقط تعداد خیلی کمی آن‌ها را می‌فهمند و درک می‌کنند."

حس شوخ‌ طبعی مانند همانند یک عضله است: وقتی بیشتر از آن استفاده کنید، قویتر می‌شود. این دو مدرس دانشگاه توصیه می‌کنند که نه تنها در سخنرانی‌ها، بلکه در مکالمه‌های گاه به گاه، ایمیل‌ها و حتی پاسخ به پیام‌های خارج از محیط کار، شوخ طبعی به خرج دهید. اگر یک مکالمه معمولی انجام می‌دهید و می‌توانید حرف‌های خودمانی بزنید، نظر خود را به شکلی خنده‌دار بیان کنید. در سخنرانی‌های عمومی، به اتفاقات یا موضوعات جالبی که از دیگران شنیده‌اید، اشاره کنید. اما هرگز قصد تخریب زیردستان خود را نداشته باشید.

چه چیزی یک موضوع را خنده‌دار می‌کند؟

 دو سخنرانی که در کنفرانس‌های ‌فناوری در دهه 1990 برگزار شدند به نوعی گسترش طنز در بهترین و بدترین حالت آن را نشان می‌دهند. نمونه بدترین تلاش برای بامزه و شوخ‌طبع بودن زمانی اتفاق افتاد که یکی از مدیران شبکه تلوزیونی نیکلودئون، سخنرانی خسته کننده و کسالت آوری را در مورد یک پروژه مهم فناوری و موفقیت تیمش ارائه داد و در پایان سخنرانی خود گفت " و واکنش تیم ما این گونه بود"، ناگهان کلیپی از یک کارتون معروف به نمایش درآمد که کاراکترهای آن مشغول خواندن آهنگ و شادی کردن بودند. و تماشاگران با بی تفاوت به آن نگاه می‌کردند.

اما نمونه یک تلاش موفق برای شوخ‌طبعی، داستان مربوط به رئیس بخش فناوری یک شرکت کامپیوتری به نام Computer Associates بود که وقتی جهت ارائه سخنرانی خود به سمت استیج حرکت می‌کرد صدایی از میان حاضرین برخاست که می‌گفت:" این مرد خیلی شبیه وین نایت (کمدین و صداپیشه آمریکایی) است." مدیر شرکت برای لحظه ای ایستاد و به تریبون نگاه کرد و سرش را به نشانه قبول این حرف تکان داد. در همین حال او جمله معروف این بازیگر را بیان کرد " پیش بروید. و آن را از سیستم خارج کنید". همه حضار یک صدا نام بازیگر را فریاد زدند. و این‌گونه او توانست توجه همه حاضرین را تا پایان سخنرانی به خودش جلب کند.