آشنایی با انواع پچ‌کورد فیبر نوری
پچ‌کورد فیبر نوری چیست؟
پچ‌کوردها که به آن‌ها پچ کابل نیز می‌گویند، کابل‌های شبکه‌ای هستند که از قبل در کارخانه سوکت زده شده‌اند و برای صرفه‌جویی در زمان و افزایش کارایی کابل‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. پچ‌کوردها در کارخانه پانچ و تست می‌شوند؛ بنابراین، هرگونه خطای انسانی را به حداقل می‌رسانند. پچ‌کورد فیبر نوری یک کابل فیبر نوری است که دو انتهای آن با کانکتورهایی پوشیده شده است و به‌وسیله آن‌‌ها می‌تواند سریع و راحت به تجهیزات متصل شد. پچ کورد فیبر نوری دارای هسته‌ای با ضریب شکست بالا است که پوششی با ضریب شکست کم دارد. شفافیت هسته امکان انتقال سیگنال‌های نوری را در فواصل زیاد فراهم می‌کند. توسط پوشش، نور به داخل هسته منعکس می‌شود و بدین شکل کمتر تلفات سیگنال خواهیم داشت. پچ‌کورد فیبر نوری با کانکتورهای فیبر نوری LC ،SC ،MTRJ ،ST و غیره در بازار به‌فروش می‌رسد. کانکتورها به سیم فیبر نوری اجازه می‌دهند تا به‌سرعت به یک سوئیچ یا سایر دستگاه‌ها متصل شود.

 

چرا پچ‌کوردهای فیبر نوری اهمیت زیادی برای شبکه دارند؟

این پچ‌کوردها در تجهیزات شبکه برای اتصال بین سوئیچ‌ها و سرورها استفاده می‌شود. اگر پچ‌کوردهای فیبر نوری به دلایلی دچار اختلال شوند، عملکرد شبکه را تحت تأثیر قرار می‌دهند یا حتا منجر به قطعی کامل شبکه می‌شود.

مزایای پچ‌کورد فیبر نوری چیست؟

سرعت انتقال: در مقایسه با کابل‌های مسی، پچ‌کوردهای فیبر نوری سرعت انتقال بسیار بالاتری دارند.

فاصله انتقال: پچ کابل‌های فیبر نوری را می‌توان به دستگاه‌هایی که فاصله زیادی از یک‌دیگر دارند متصل کرد.

نرخ تضعیف پایین و ایمنی بالا در برابر نویز: پچ‌کوردهای فیبر نوری در برابر تداخل الکترومغناطیسی (EMI) و تداخل فرکانس رادیویی (RFI) مصون هستند. علاوه بر این، آن‌ها کمترین افت تضعیف را در بین انواع کانکتورهای کابل دارند که باعث قابلیت اطمینان بیشتر آن‌ها نسبت به کابل‌های مسی می‌شود.

سبک‌ و دارای رشته های نازک: قطر رشته‌های پچ‌کابل فیبر نوری به اندازه موی انسان است. قابلیت‌های انتقال داده آن‌ها بسیار بیشتر از همتایان مسی آن‌ها است. کابل مسی معمولی چهار برابر پهن‌تر است و تنها بخشی از داده‌ها را منتقل می‌کند. کابل فیبر نوری سبک‌تر، انعطاف‌پذیرتر است و فضای کمتری را اشغال می‌کند؛ بنابراین مدیریت آن آسان‌تر است.

انواع پچ‌کورد فیبر نوری

پچ‌کوردهای فیبر نوری را می‌توان از منظر حالت (mode) کابل فیبر نوری، حالت انتقال، نوع پوشش، نوع کانکتور و نوع پولیش، دسته‌بندی کرد.

حالت پچ‌کورد فیبر نوری: Single Mode  یا  Multimode

حالت پچ‌کورد فیبر نوری نشان می‌دهد که چگونه پرتوهای نور در داخل فیبر حرکت می‌کنند. دو حالت کابل فیبر نوری وجود دارد: تک‌حالته (Single Mode) و چندحالته (Multimode).

تفاوت اصلی بین پچ کابل‌های تک‌حالته و چند‌حالته اندازه هسته آن‌هاست. هسته یک کابل تک‌حالته بسیار کوچک‌تر از یک کابل چند‌حالته است که باعث می‌شود در شرایطی که به انتقال از راه دور نیاز دارید بسیار مفید باشد. کابل‌های فیبر نوری تک‌حالته معمولاً برای برنامه‌های شبکه سازمانی و راه‌اندازی شبکه‌های خانگی با اتصالات اینترنت پرسرعت استفاده می‌شوند.

تعداد رشته‌های فیبر نوری: Simplex  یا  Duplex

بر اساس تعداد رشته‌های فیبر نوری، پچ‌کورد فیبر نوری در دو نوع Simplex  یا  Duplex موجود است. پچ‌کورد فیبر Simplex شامل یک رشته فیبر نوری با یک کانکتور Simplex در هر انتهای آن است. می‌توان از آن برای اتصالات درون رک تجهیزات یا برای اتصال چندین دستگاه به یک قطعه واحد مانند هاب یا سوئیچ استفاده کرد.

 پچ‌کورد فیبر نوری Duplex از دو رشته با یک رابط Duplex تشکیل شده است. پچ‌کورد فیبر نوری Duplex شامل دو کانکتور برای ارسال و دریافت همزمان داده است. این کابل‌ها معمولاً برای اتصال تجهیزات شبکه پرسرعت از جمله سوئیچ‌ها، سرورها و سیستم‌های ذخیره‌سازی استفاده می‌شوند.

نوع پوشش: PVC  یا  LSZH

PVC و LSZH درواقع رایج‌ترین پوشش‌های پچ‌کورد فیبر هستند. پچ کابل‌های فیبر پوشیده‌شده با PVC در دمای نصب معمولی انعطاف‌پذیر هستند. در مقایسه با پچ‌کوردهای PVC، پچ‌کوردهای LSZH سفت‌تر و کمتر انعطاف‌‌پذیر هستند. این پوشش‌ها حاوی ترکیبی مقاوم در برابر شعله هستند که در صورت سوختن، بخارات سمی از خود ساطع نمی‌کنند. پچ‌کورد فیبر نوری PVC معمولاً برای کاربردهای داخلی استفاده می‌شود. در حالی که کابل LSZH در مناطق بدون تهویه و در معرض عموم استفاده می‌شود، مانند مترو و تونل‌ها.

نوع کانکتور: LC ،SC ،MTRJ ،ST و غیره.

انواع کانکتورهای مورد استفاده در پچ‌کوردهای فیبر نوری مانند LC ،SC ،ST ،MTP یا MPO وجود دارد. پچ‌کوردهای فیبر که در هر دو انتها نوع اتصال یکسانی دارند، شامل پچ‌کورد فیبر LC به LC، پچ‌کورد فیبر SC به SC و غیره است. در حالی که پچ‌کورد فیبر هیبریدی دارای کانکتورهای مختلفی در هر انتها هستند، مانند پچ سیم فیبر LC به SC. اگر نوع پورت دستگاه‌ها در دو طرف یکسان است، می‌توانید پچ‌کورد فیبر نوری نوع یکسان یا باید نوع هیبریدی را انتخاب کنید.

نوع پولیش: PC ،UPC یا APC

کانکتورهای فیبر نوری به اشکال مختلف طراحی شده اند. با توجه به انواع پولیش این کانکتورها‌، پچ‌کوردهای فیبر نوری PC ،UPC و APC وجود دارد. امروزه نوع پولیش PC با نوع UPC جایگزین شده است. این‌که UPC یا APC را انتخاب کنید بستگی به مورد استفاده آن دارد. از آن‌جایی که APC تلفات ورودی کمتری نسبت به UPC ارائه می‌کند، پچ‌کوردهای APC برای کاربردهای پهنای باند بالا و پیوندهای مسافت طولانی، کاربرد بیشتری دارند؛ در حالی که پچ‌کوردهای UPC برای سیستم‌هایی مانند تلویزیون دیجیتال و تلفن اعمال می‌شود.

نتیجه‌گیری

امروزه در دنیای شبکه، پچ‌کورد‌های فیبر نوری به صنعت در افزایش پهنای باند و سرعت کمک بسیاری کرده‌اند. با توجه به توصیفی که از انواع پچ‌کورد ارائه دادیم، ممکن است برای شما سوال باشد که کدام فاکتور در انتخاب پچ‌کورد فیبر نوری اهمیت بیشتری دارد. پارامترهای پچ‌‌کورد فیبر نوری رایج مانند حالت کابل فیبر و انواع کانکتور، عناصر کلیدی‌ای هستند که مهم‌تر هستند. با تمام این‌ صحبت‌ها، کمک گرفتن از یک متخصص همیشه بهترین انتخاب برای جلوگیری از ضرر و زیان زمانی است که تصمیم‌گیری برای شما سخت است و تخصص و دانش کافی در این زمینه ندارید. می‌توانید برای انجام این‌کار، از کارشناسان شرکت ارتباطات شبکه پودسان که دارای انواع پچ‌کوردهای فیبر نوری هستند، برای خرید و مشاوره، کمک بگیرید.

ایسوس

نظر شما چیست؟