هوش مصنوعی حملات قلبی را بهتر از پزشکان پیش‌بینی می‌کند

در همین ارتباط گروهی از پژوهشگران دانشگاه Notthingham انگلستان موفق به ابداع راهکاری بر مبنای یادگیری ماشینی شده‌اند که همانند یک پزشک قادر است احتمال بروز حمله قلبی در افراد مختلف را پیش‌بینی کند. درست به همان شکلی که یک پزشک این‌کار را انجام می‌دهد.

مطلب پیشنهادی

حافظه مصنوعی یک گام دیگر به واقعیت نزدیک شد

حافظه‌های مصنوعی؛ رویـای واقعـی

کالج قلب و عروق و انجمن قلب ایالات متحده (ACC/AHA) مجموعه دستورالعمل‌های مختلفی را به منظور پیش‌بینی خطر بیماری‌های قلبی و عروقی آماده کرده است. این دستورالعمل بر مبنای فاکتورهای مختلفی همچون سن، سطح کلسترول و فشار خون تهیه و تنظیم شده است. این انجمن تخمین زده است که دستورالعمل فوق به طور میانگین قادر است احتمال بروز حملات قلبی در افراد مختلف را با ضریب دقت 72.8 درصد به درستی پیش‌بینی کند.

اما به نظر می‌رسد الگوریتم طراحی شده از سوی پژوهشگران انگلیسی در این زمینه دقیق‌تر عمل می‌کند. به طوری که استفان وانگ و تیم تحت سرپرستی او موفق شده‌اند نتایج بهتری را کسب کنند. آن‌ها در پژوهش خود چهار الگوریتم یادگیری ماشینی را طراحی کرده‌اند و در ادامه رکوردهای اطلاعاتی متعلق به بیش از 300 هزار بیمار ساکن در انگلستان را در اختیار این الگوریتم‌ها قرار داند.

در گام اول از 295 هزار رکورد اطلاعاتی به منظور طراحی یک مدل پیش‌گویانه داخلی استفاده شد. در ادامه از رکوردهای اطلاعاتی باقی مانده به منظور آزمایش و ویرایش این مدل استفاده شد. نتایج تولید شده از سوی این الگوریتم‌ها به مراتب بهتر از دستورالعملی بود که از سوی کالج قلب و عروق/انجمن قلب ایالات متحده منتشر شده بود. گزارش منتشر شده از سوی پژوهشگران دانشگاه Notthingham نشان می‌دهد که این الگوریتم‌ها موفق شده‌اند با ضریب دقت 74.5 تا 76.4 درصد به درستی حملات قلبی را پیش‌بینی کنند. پژوهشگران برای آن‌که نشان دهند الگوریتم‌ آن‌ها در این زمینه کارآمد است، شبکه عصبی خود را بر اساس معیارهای سخت‌گیرانه‌‌ای مورد آزمایش قرار دادند. پژوهشگران گفته‌اند که در بدترین حالات ممکن این الگوریتم‌ها با ضریب کمتر از 1.6 درصد پیش‌بینی‌های اشتباهی را ارائه کنند.

این سامانه‌های هوشمند موفق شدند از میان 83 هزار رکورد اطلاعاتی آزمایشی جان بیش از 355 نفر را نجات دهند. نکته جالب توجهی که در این زمینه وجود دارد، این است که سامانه‌های هوش مصنوعی فوق موفق شدند تعدادی از فاکتورهای خطرزا و ریسک‌هایی که باعث بروز حملات قلبی می‌شوند و در دستورالعمل کالج قلب و عروق به آن‌ها اشاره نشده بود را شناسایی کند. وجود بیماری‌های شدید روانی و مصرف کورتیکواستروییدهای خوراکی از جمله فاکتورهای ناشناخته‌ای بودند که این الگوریتم آن‌ها را شناسایی کرد.

وانگ یکی از مدیران این پروژه می‌گوید: «تعاملات بسیاری میان سامانه‌های زیستی وجود دارد. این تعاملات جوهره وجودی بدن انسان را شکل داده‌اند. علوم کامپیوتری به ما اجازه می‌دهند ارتباطات درونی موجود در بدن خود را شناسایی کنیم.»