مغز ما به واقعیت افزوده چگونه واکنش نشان می‌دهد؟

در همین ارتباط، پژوهش‌گران موسسه درکسل یک سامانه قابل حمل را طراحی کردند که قادر است این اطلاعات را در اختیار ما قرار دهد. این سامانه از طیف‌سنج مادون قرمز-نزدیک تابعی (fNIRs) سرنام functional near-infrared spectroscopy  استفاده کرده و قادر است، فعالیت‌های مغزی یک انسان را اندازه‌گیری کند. حسن ایاز استادیار پزشکی مدرسه مهندسی زیست‌پزشکی و عضو دانشگاه درکسل در این ارتباط گفته است: «تا به امروز بیشتر پژوهش‌های مبتنی بر fNIRs درون فضای محدود و بسته‌ آزمایشگاهی انجام می‌شد. در حالی که شرکت‌کنندگان با پوشیدن سامانه‌های مطالعاتی این آزادی را داشتند تا فعالیت‌های جسمانی خود را انجام دهند، اما در عین حال تحت نظر قرار داشتند. با این وجود بازهم این افراد در فضای بسته ساختمان مورد آزمایش قرار می‌گرفتند. ما فرآیند جدیدی که از آن استفاده می‌کنیم را علوم اعصاب شناختی (neuroergonomics) می‌نامیم. این پژوهش به‌طور خاص، مغز در حال کار را همراه با فاکتورهای انسانی و علوم اعصاب شناختی مورد مطالعه قرار می‌دهد. عبارت neuroergonomics از سوی رجا پاراسورامان استاد اسبق دانشگاه جورج میسون و نویسنده همکار در این مطالعه انتخاب شده است.»

مطلب پیشنهادی

فکر می‌کنید رشد مغزتان تا کی ادامه دارد؟

۱۰ روش اثبات شده رشد مغز از زبان عصب‌شناسان و نورولوژیست‌ها

در این تحقیق پژوهش‌گران از دو گروه داوطلب استفاده کردند. از گروه اول درخواست شد با استفاده از عنیک گوگل مسیر دانشگاه را پیدا کنند، در حالی که از گروه دوم خواسته شد با استفاده از Google Maps که روی آ‌ی‌فون آن‌ها قرار داشت، مسیر دانشگاه را پیدا کنند. این آزمایش با هدف اندازه‌گیری حجم کار روانی (مغز چقدر سخت‌ کار می‌کند)  زمانی که مغز از یک ابزار استفاده می‌کند و سطح هوشیاری (درک عناصر زیست محیطی)، انجام شد(کدام دستگاه بار فکری کمتری را به مغز وارد می‌کند). آن‌ها دریافتند که به‌طور کلی، کاربرانی که از عینک گوگل استفاده کردند نه تنها در مقایسه با افرادی که از Google Maps استفاده کرده‌اند از سطح هوشیاری بالاتری برخوردار بوده‌اند، بلکه حجم کار ذهنی آن‌ها به مراتب پایین‌تر بود. با این وجود پژوهش‌گران کشف کردند، بخش عمده‌ای از دقت گروه اول معطوف به صفحه‌نمایش عینک شده است و در نتیجه از جنبه‌های محیط اطراف خود غافل شدند.

مطلب پیشنهادی

یافته‌های جدید درباره توانایی‌های مغز انسان

مدل سه‌بعدی از مغز که نشان می‌دهد ما چگونه زبان‌ها را درک می‌کنیم

 ایاز در این ارتباط گفته است: «توانستیم نقاط قوت و ضعف هر دو گروه از ابزارها را مشاهده کنیم. اکنون می‌توانیم آن‌‌ها را به شکل بهتری طراحی کنیم. این پژوهش درب‌های تازه‌ای به روی ما گشود، به‌طوری که اکنون می‌توانیم فعالیت‌های مغز در مدت زمان انجام کامل یک کار را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم. کاری که انجام آن در یک محیط مصنوعی امکان‌پذیر نبود.»

fNIRS روشی برای اندازه‌گیری سطح اکسیژن در قشر جلویی مغز است. بخشی که مسئولیت رفتارهای پیچیده‌ای مانند تصمیم‌گیری، بیان شناختی و رشد شخصیت را بر عهده دارد. فعالیت سیگنال‌های این بخش از مغز زمانی‌ زیاد می‌شود که یک فرد در انجام فعالیتی تازه‌کار است. زمانی که فرد در کاری متبحر می‌شود، پردازش اطلاعات به بخش عقبی مغز منتقل می‌شود. در گذشته، پژوهش‌گران برای اندازه‌گیری حجم کار مغز در مواجه با فناوری‌های واقعیت افزوده همچون عینک گوگل مجبور بودند، یکسری وظایف ثانویه را انجام دهند. به‌طور مثال، در حالی که شخص از طریق یک برنامه نقشه به مسیریابی می‌پرداخت، در همان زمان از او درخواست می‌شد تا به یکسری واکنش‌ها که از طریق هدفون برای او پخش می‌شد، واکنش نشان دهد. اگر پاسخ‌ها نادرست بود، نشان می‌داد که مغز به شدت در حال توجه به وظیفه‌ای است که در ابتدا به آن سپرده شده است.