این ۱۰ محصول جذاب و کاربردی را چاپگرهای سه‌بعدی ساختند!

اما انسان‌ها توقف نمی‌کنند. آن‌ها دائما به‌دنبال روش‌های نوآورانه و جدید به‌منظور استفاده بهتر از فناوری چاپ سه‌بعدی هستند. در زیر نگاهی داریم به 10 ایده خلاقانه که توسط این فناوری تولید شده است:

مطلب پیشنهادی

نمایشگاه خودروی لس‌آنجلس 2016

گالری عکس: نخستین ابرخودروی چاپ سه‌بعدی دنیا

کپی المثنی از نماد پرینس در پارک Paisley

پارک Paisley به‌نام یکی از خواننده‌های معروف دنیای موسیقی یعنی "پرینس" شناخته می‌شود. او در این‌جا زندگی کرد؛ موسیقی ساخت؛ اجرا کرد و از طرفداران خود خواست تا به این پارک بیایند و با او بنوازند. پس باید گفت که آرامگاه ابدی وی نه‌تنها در یکی از املاک خصوصی‌اش قرار دارد؛ بلکه نسخه المثنی از آن است. 

این کوزه سرامیکی که با چاپ سه‌بعدی ساخته شده؛ توسط Foreverence طراحی شده و به‌نوعی یک مدل از محل سکونت وی در مینه‌سوتا است. حدود 36 سانتی‌متر ارتفاع دارد و درازای آن نیز 16 سانتی‌متر است. علامت مخصوص این خواننده به رنگ بنفش ساخته شده و با کریستال آراسته شده است.

وقتی باز می‌شود؛ یک کپی از اتاق‌های میانی خانه‌های روم قدیم دیده می‌شود که دارای یک کف کاشی‌کاری شده؛ کبوترهای زینتی؛ یک نسخه مینیاتوری از پیانوی مدل یاماهای "پرینس" و حتی چراغ‌های کار است. خاکستر وی در ستون جلویی قرار دارد که با نمای خارجی ساختمان یک‌پارچه شده است. این نماد در راه‌روی بزرگ پارک Paisley قرار داده شده که اخیرا نیز به‌عنوان موزه افتتاح شد.

گیتار

برای موسیقی‌دان‌هایی که تمایل به داشتن گیتاری دارند که مطابق با خواسته آن‌ها باشد؛ بدون شک یک چاپگر چاپ سه‌بعدی بهترین گزینه است. سازهای موسیقی نامتعارف و عجیب شرکت ODD Guitar آماده سفارش‌دهی هستند. کافی است به آن‌‌ها بگویید که کدام رنگ را می‌خواهید؛ جنس آن چه باشد؛ به‌کدام سخت‌افزار علاقه دارید و به‌طور کل هر تغییری که دوست دارید در آن انجام بدهید.

«اولاف دیگل»؛ مدیرعامل این شرکت در وبسایت خود می‌گوید: "یکی از مزیت‌های جالب فناوری چاپ سه‌بعدی آن است که دست شما برای تغییر طراحی و شکل آن کاملا باز است و خریدار بدون این‌که هزینه نهایی آن بیشتر شود قادر است بهترین طراحی را برای خودش سفارش دهد."

این شرکت از فناوری چاپ سه‌بعدی استفاده می‌کند که به آن Selective Laser Sintering گفته می‌شود و برای ساخت بدنه گیتار به‌کار می‌رود. سپس بخش‌های دیگر مانند نک؛‌ بریج و کنترل‌ها به آن اضافه می‌شود.

به‌گفته وبسایت این شرکت؛ بدنه گیتارها با پخش کردن یک لایه نازک از پودر نایلون ساخته می‌شود که بعد از آن؛ برای ساخت قطعه موردنظر گداخته می‌شود. سپس این لایه به اندازه کسری از میلی‌متر بریده می‌شود و یک لایه دیگر از این پودر بر روی لایه اول پاشیده می‌شود و این فرآیند تا جایی پیش می‌رود که قطعه ساخته شود. معمولا ضخامت این لایه 0.1 میلی‌متر است.

شاید در نگاه اول این‌طور تصور شود که نمی‌توان با این گیتارها نواخت؛ اما این تصور کاملا اشتباه است.

چمن‌زن روباتیک

چمن‌زن روباتیک شرکت Reprap Windturbine شبیه یک رومبا اما برای چمن است. این وسیله قادر است در یک محدوده محصور حرکت کند. اگر به حصار برسد همان‌جا توقف می‌کند؛ دور می‌زند و دوباره به حرکت خود برای چمن‌زنی ادامه می‌دهد.

جالب این‌که خودِ مصرف‌کننده آن را می‌سازد. در حقیقت؛ خریدار فایل‌ها و دفترچه راهنمای مراحل ساخت به‌منظور چاپ بدنه و قسمت‌های مکانیکی را می‌خرد؛ بخش‌های الکترونیکی را می‌سازد و سپس حصارهای مخصوص آن را درست می‌کند. 

در کنار خرید آن؛ باید یک تیغ مخصوص برش؛ باتری‌ها؛ موتورها و سایر قطعات الکترونیکی را جداگانه خریداری کرد. 

برای روشن شدن و حرکت این چمن‌زن روباتیک به دو موتور 12V نیاز است. این دستگاه برش از یک موتور 12 ولت DC و یک دیسک برش به‌قطر 220 میلی‌متر ساخته شده است. باتری‌های آن قابل شارژ و با توان‌های 12 و 11.1 ولت هستند.

مانند هر وسیله دیگری؛ ساخت این وسیله از خرید نوع روباتیک و تجاری آن؛ هزینه کمتر و در نتیجه قیمت تمام‌شده پایین‌تری دارد.

دست بیونیک

اگر دست خود را در یک حادثه از دست بدهید؛ پروتز جایگزین آن چیزی بین 3 تا 30 هزار دلار می‌شود. اما با استفاده از یک چاپگر سه‌بعدی این رقم تا چند صد دلار کاهش پیدا می‌کند.

شرکت Exii موفق شده چنین دستی تولید کند. محصول HACKberry یک دست پروتز الکتریکی چاپ سه‌بعدی است که قابل کار است. مچ آن انعظاف‌پذیر است؛ انگشتان آن تا حدودی از قدرت موتور استفاده می‌کنند و بخش‌های ارزان‌قیمت مانند قطعات الکترونیکی؛ سنسورها و باتری‌ها در یک پوسته پلاستیکی چاپ سه‌بعدی قرار می‌گیرند.

سازندگان این دست درباره آن می‌گویند: "این دست با شناسایی اندام‌های عضلانی و عصبی کار می‌کند. این اندام‌ها به‌وسیله سیگنال‌هایی که از سمت مغز می‌آید شبیه‌سازی شده و اطلاعات را به یک میکروکنترلر آنبرد ارسال می‌کند تا به حرکات دست و بازو ترجمه شود. این سیستم به کاربران این امکان را می‌دهد تا دستان خود را باز و بسته کنند و انگشت‌ها را به‌طور جداگانه کنترل کنند."

این یک پروژه منبع باز است. نرم‌افزار (HACKberry (Arduino Sketch تحت مجوز CC0 1.0 Universal در دسترس است و سخت‌افزار آن شامل 3D تحت لایسنس بین‌المللی BY-SA 4.0 بین‌المللی زیرنظر است.

در حال حاضر؛ نمونه‌های اولیه ساخته شده‌اند. هرچند که؛ به‌محض این‌که سازندگان آن احساس کنند که این دست برای تولید انبوه آمادگی دارد کار را شروع می‌کنند. تصور آن‌ها بر این است که: این پلتفرم به‌شکلی در اختیار کاربران دست‌های مصنوعی از سراسر جهان قرار بگیرد تا همان‌طور ساخته شود که آن‌ها دوست داشته‌اند. 

گوش‌ها و بافت‌های انسانی

جایگزین کردن اندام بدن به‌کمک چاپ سه‌بعدی بیو یک گام فراتر رفته است. دانشمندان فعال در حوزه داروهای احیاءکننده در مؤسسه Wake Forest برای (Regenerative Medicine (WFIRM موفق به ساخت نوعی چاپگر سه‌بعدی بیو شده‌اند که قادر به ساخت جایگزین‌های اندام بدن است و این جایگزین‌‌ها به‌قدری قدرت‌مند هستند که می‌توانند در تمام مراحل سخت پیوند دوام بیاورند. آن‌ها از این چاپگر برای چاپ گوش؛ استخوان و ساختارهای عضلانی استفاده کرده‌اند.

این سیستم از موادی که شبیه پلاستیک هستند و در محیط تجزیه می‌شوند؛ استفاده می‌کند. مواد اشاره شده برای شکل دادن با بافت و ژل‌های مبتنی بر آب که حاوی سلول‌ هستند به‌کار می‌روند. ساختار بیرونی موقت اما نیرومند آن نیز شکل داده می‌شود. جالب این‌که فرآیند چاپ به هیچ‌عنوان سلول‌ها را تخریب نمی‌کند.

"سیستم فوق قادر به ساخت بافت‌های پایدار در مقیاس انسان و با هر شکلی است. با پیشرفت‌های بیشتر و توسعه‌هایی که صورت می‌گیرد؛ این فناوری قابلیت آن را دارد تا برای چاپ بافت‌های زنده و ساختار ارگان‌های مختلف بدن در جراحی‌هایی که به ایمپلنت نیاز دارد؛ مورد استفاده قرار گیرد." این‌ها؛ گفته‌های «آنتونی آتالا» مدیر WFIRM و محقق ارشد این مطالعه است.

Eagle Beak

فقط انسان‌ها نیستند که از پروتز استفاده می‌کنند. به‌کمک چاپگرهای سه‌بعدی؛ سگ‌ها صاحب پا می‌شوند؛ اردک‌ها پا پیدا می‌کنند؛ لاک پشت‌ها صاحب فک می‌شوند و پرندگانی مانند عقاب صاحب منقار چاپی می‌شوند.

در یک نمونه؛ در سال 2005 میلادی عقابی که توسط یک شکارچی از ناحیه صورت مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود؛ صاحب منقار شد چون در این حادثه منقار این پرنده به‌شدت آسیب دیده بود به‌طوری که نمی‌توانست بدون کمک غذا بخورد. کارگران امداد و نجات حیوانات با پیدا کردن این جاندار بی‌گناه؛ او را برای مداوا به مرکز نگهداری منتقل کردند.

در سال 2007؛ این پرنده به منطقه‌ای در آیداهو که مخصوص پرندگان است؛ انتقال داده شد. در این مکان بود که Jane Fink Cantwell که متخصص امور حیوانات است با خانمی به‌نام Nate Calvin که در آن زمان مهندس مکانیک در Kinetic Engineering Group بود آشنا شد. بعد از آن؛ این دو به‌همراه تیمی از دانشمندان؛ مهندسان و حتی یک دندان‌پزشک یک منقار از پلیمر نایلونی ساختند و آن را طوری طراحی کردند که کاملا اندازه منقار این عقاب باشد. کالوین به‌کمک برنامه مدل‌سازی سه‌بعدی؛ منقار این عقاب را توسعه داد و با یک پرینتر سه‌بعدی آن را ساخت.

البته این منقار نتواست موجب بازگشت این عقاب به حیات وحش شود؛ اما در حال حاضر می‌تواند بدون کمک دیگران؛ غذا بخورد و آب بنوشد.

فریم تیتانیومی دوچرخه

اگر کسی را می‌شناسید که عاشق دوچرخه سواری است؛ حتما می‌دانید که تا چه اندازه نسبت به دوچرخه خود حساس است. قدرت؛ وزن و طراحی آن مهم هستند. «کریس ویلیامز» مدیر اجرایی در Empire Cycles با درنظر گرفتن تمامی این موارد موفق شد نخستین فریم دوچرخه را با به‌کارگیری فلز و چاپ سه‌بعدی بسازد.

این دوچرخه تیتانیومی که با چاپ سه‌بعدی ساخته شده و MX6-EVO نام دارد؛ به‌کمک فناوری تولید با استفاده از افزودنی‌های Rainshaw چاپ شده است. این دوچرخه نسبت به مدل اصلی آلومینیومی تا 33 درصد سبک‌تر است و علاوه بر آن؛ فوق‌العاده قدرت‌مند و مقاوم در برابر زنگ زدگی است. هم‌چنین به‌شدت قابل شخصی‌سازی است.

دِرون‌ها

دارندگان دِرون می‌توانند با استفاده از چاپگرهای 3D؛ گجت‌های خود را به‌هر شکلی که دوست دارند بسازند و تغییر دهند. اما نکته مهم آن است که هزینه این کار بسیار پایین است. شرکت BonaDrone این انتخاب را با دِرون «ماسکیتو» (Mosquito)‌ فراهم می‌کند. کاربران می‌توانند این کوادکوپتر چاپ سه‌بعدی را بر حسب علاقه خودشان تغییر دهند و تعیین کنند که چه اکسسوری‌هایی نیاز دارند. آن‌ها می‌توانند دِرون را به‌صورت اسمبل شده خریداری کنند یا این‌که خودشان آن را بسازند. وقتی بخش‌های مختلف آن با استفاده از چاپ سه‌بعدی ساخته می‌شود؛ کاربر می‌تواند دِرون را طبق نظر خودش بسازد. هم‌چنین آن‌ها می‌توانند قطعات پیشنهادی خود را به شرکت سازنده اعلام کنند تا برای آن‌ها بسازد.

فناوری چاپ سه‌بعدی پای خود را به دنیای آشپزی هم باز کرده است. شف‌ها و نوآوران آشپزی موفق شده‌اند تا با استفاده از قدرت منحصربه‌فرد این فناوری؛ شگفتی‌آفرین باشند. یک نمونه از آن آب‌نبات‌‌هایی است که به‌شکل ژئومتریک ساخته شده‌اند. 

"شف جت" که یک چاپگر غذا از 3D Systems است؛ ژئومتری‌های قابل خوردن و خوراکی از شکر و شکلات و شیر ساخته است. این شرکت برای رسیدن به هدف خود؛‌ با مؤسسه آشپزی آمریکا همکاری کرده است.

خودروی خودران

تلاش‌های بسیار زیادی در شهر دوبی در حال انجام است تا هرچه سریع‌تر به سمت وسایل نقلیه خودران و استفاده از چاپ سه‌بعدی حرکت کنند. آن‌ها امیدوار هستند تا 25 درصد از وسایل نقلیه این شهر خودران باشد و 25 درصد ساختمان‌ها نیز توسط چاپ سه‌بعدی ساخته شوند. شرکت "دیجی روبوتیکس" که در کشور امارات مستقر است؛ از هر دوی این فناوری‌ها در WiGo استفاده کرده؛ خودروی خودرانی که توسط چاپ سه‌بعدی ساخته شده است.

بدنه این خودروی خودران توسط یک پرینتر سه‌بعدی 6 محوره در مقیاس بسیار بزرگ ساخته شد. جنس بدنه WiGo از آهن است. برای ساخت آن از یک موتور الکتریکی استفاده شد؛ اما می‌تواند برای شارژ شدن به پنل‌های خورشیدی مجهز شود تا به این ترتیب یک خودروی دوست‌دار محیط زیست ارائه شود.

این خودرو که نخستین بار در اوایل سال جاری میلادی و در جریان نمایشگاه جیتکس معرفی شد؛ دارای دو صندلی؛ یک صفحه‌نمایش بزرگ و چهار آی‌پد است. مسافران با استفاده از آی‌پدها مشخص می‌کنند که به کجا می‌روند. هم‌چنین از آن‌ها برای تفریح و سرگرمی استفاده می‌شود.

خودروی WiGo از سنسورهای طیف کوتاه و بلند و یک سیستم ردیابی GPS استفاده می‌کند. به‌کمک آن؛ می‌تواند موانع را شناسایی و از برخورد با آن‌ها دوری کند. «رفیق سواش»؛ مدیر فنی دیجی روباتیکس می‌گوید: "این خودرو از سیستم سنسور Velodyne 360 استفاده می‌کند تا نقشه‌ها را در آنِ واحد ارزیابی کند. هم‌چنین در آن از ترکیب رادار و لیدار به‌همراه دوربین استفاده شده تا همواره یک نمای 360 درجه از تمام محیط اطراف ارائه دهد."

در حال حاضر؛ این خودرو فقط جنبه نمایشی دارد.