آموزش رایگان دوره نتورک‌پلاس (+Network) – آشنایی با رک و فریم توزیع‌کننده میانی (بخش 12)

برای مطالعه بخش یازدهم آموزش رایگان و جامع نتورک پلاس (+Network) اینجا کلیک کنید

میراثی از گذشته: Punchdown Blocks

پیش از آن‌که پچ‌ پنل‌ها به یکی از ابزارهای محبوب دنیای شبکه تبدیل شوند، تکنسین‌های شبکه از ابزار دیگری موسوم به punchdown block یا در اصطلاح رایچ بلاک پانجی 110 استفاده می‌کردند. هنوز هم برخی از شرکت‌ها از چنین ابزاری استفاده می‌کنند. محصول فوق یک پنل گیرنده صوتی یا داده‌ای است که جفت سیم‌های به هم تابیده شده یا سیم‌هایی که با ابزار پانج به یکدیگر متصل شده‌اند درون آن قرار گرفته و یک مدار متصل را به وجود می‌آورند. بلاک‌های پانچی پیش از عرصه پچ‌پانل‌ها استفاده می‌شدند و عمدتا در ارتباط با اترنت‌های پهنای باند کم و شبکه‌های مبتنی بر توکن حلقه‌ای از آن‌ها استفاده می‌شد. نوعی که در زمینه شبکه و انتقال داده‌ها از آن استفاده می‌شود بلاک 110 نام دارد. بلاک‌های 110 برای ارتباطات داده‌ای عملکردی بهتر از بلاک‌های قدیمی 66 دارند. بلاک‌های 66 در زمینه ارتباطات تلفنی عملکرد خوبی دارند. توجه داشته باشید که اعداد 66 و 110 به شماره مدل اولیه بلاک‌ها اشاره دارند. به‌طور معمول، بلاک‌های پانچی قادر به پشتیبانی از کابل‌کشی Cat5 نیستند، کابل‌هایی که در زمینه طراحی اترنت‌های مدرن از آن‌ها استفاده می‌شود. اگر زمانی با چنین پنل‌هایی سروکار داشتید، دقت کنید که پیش از انجام هرگونه اقدامی حتما مستندات مربوط به آن‌ها را مطالعه کنید، زیرا شما دستم کم با نیم اینچ کابل‌های به‌هم تابیده شده که همگی درون یک بلاک پانچی قرار گرفته‌اند سرو کار خواهید داشت. شکل زیر یک بلاک پانجی را نشان می‌دهد.

مرحله 2: اتاق داده در ساختمان شماره 2

فریم توزیع‌کننده میانی IDF (intermediate distribution frame)

فریم توزیع‌کننده میانی یک اتصال‌دهنده واسط میان فریم تقسیم‌کننده اصلی و تجهیزات نقطه‌ پایانی است که هر یک در طبقات مختلف و در ساختمان‌های مختلف قرار دارند. در این‌جا اصطلاح فریم توزیع‌کننده میانی می‌تواند به هر یک از رک‌ها نگه‌دارنده تجهیزات شبکه یا اتاقی که در آن هم رک‌ها و هم تجهیزات قرار دارند اشاره کند. دقت کنید در هر محوطه اداری یا دانشگاهی تنها یک تقسیم‌کننده اصلی وجود دارد، اما ممکن است تقسیم‌کننده‌های میانی متعددی را مشاهده کنید که برای متصل کردن بخش‌های مختلف یک شبکه از آن‌ها استفاده می‌شود. استاندارد TIA/EIA حداقل به یک فریم تقسیم‌کننده میانی در هر طبقه اشاره دارد، هرچند سازمان‌های بزرگ ممکن است در هر طبقه از چند اتاق داده برای مدیریت بهتر داده‌هایی که از مبادی اصلی وارد می‌شوند استفاده کنند. در شکل زیر فریم‌های تقسیم‌کننده میانی را مشاهده می‌کنید که چگونه توانسته‌اند در تعامل با فریم تقسیم کننده اصلی یک توپولوژی ستاره‌ای گسترده را به وجود آورده و ایستگاه‌های کاری را تغذیه کنند.

نواحی کاری در هر سه ساختمان

ناحیه کاری: این بخش شامل ایستگاه‌های کاری، چاپگرها، سایر دستگاه‌های شبکه و همه کابل‌ها، سوکت‌های دیواری و کابل‌کشی‌های افقی است که این دستگاه‌ها را به اتاق داده‌ها متصل می‌کند.

سوکت‌های دیواری/جک‌های دیواری: در یک ناحیه کاری شما ممکن است سوکت‌های دیواری را مشاهده کنید. استاندارد TIA/EIA پیشنهاد می‌کند که هر جک دیواری حداقل باید شامل یک اولت‌لند (outland) صدا و داده باشد. شما ممکن است انواع مختلفی از جک‌های دیواری را در یک ناحیه کاری همچون یک آزمایشگاه کامپیوتر مشاهده کنید. اما در حالت استاندارد جک‌ها باید حداقل یک خروجی صدا و یک خروجی داده داشته باشند. شکل زیر نمونه‌ای از این جک‌های دیواری دوبل را نشان می‌دهد.

رک  (Rack) چیست؟

در شماره قبل تا حدودی با رک‌ها آشنا شدید. رک یکی از مهم‌ترین تجهیزات زیرساختی شبکه است. رک محفظه‌ای فلزی است که به منظور نگه‌داری و محافظت از تجهیزات مختلف شبکه همچون کابل‌ها، سوییچ، پچ‌پنل، سرور، تجهیزات ارتباطی، برق اضطراری (UPS) و... از آن استفاده می‌شود. به‌طور کلی، رک‌ها به سه گروه رک‌های 2-post، 4-post و 6-post و دو نوع اصلی دیواری و ایستاده تقسیم می‌شوند. رک‌ها می‌توانند به شکل فریم باز که قابلیت‌های بیشتری ارائه می‌کنند یا به شکل محصور که حفاظت بیشتری را ارائه می‌کنند استفاده شوند. شکل زیر نمونه‌ای از رک‌های 2-post باز و 4-post محصور را نشان می‌دهد.

در حالت کلی درون یک رک، روترها، سرورها، سوییچ‌ها، پچ‌پنل‌ها، تجهیزات تلفنی و تجهیزات چندرسانه‌ای قرار می‌گیرند. این تجهیزات در اغلب موارد به رک متصل شده یا از طریق قلاب‌های قابل اتصال و پیچ‌هایی که به آن‌ها رک ایر (rack ear) گفته می‌شود برای قرار دادن مطمئن آن‌ها در پست‌ها (جایگاه موردنظر) استفاده می‌شود.

رک‌ها ممکن است به صورت ایستاده، دیواری یا پایه سقفی (Wall-mount) که برای صرفه‌جویی در فضای کف و زمانی که امکان استفاده از رک‌های معمولی مناسب نیست به کار گرفته می‌شوند. رک‌های 2-post بیشتر برای تجهیزات مخابراتی و رک‌های 4-post برای تجهیزات شبکه استفاده می‌شوند. . از دیگر ویژگی‌های شاخص یک رک می‌توان به فن‌های خنک کننده رک، سینی‌ کابل‌ها، کشوها و کابل‌های برق آن اشاره کرد. رک‌های دیواری عمدتا برای شبکه‌های کوچک یا بخشی از یک شبکه بزرگ استفاده می‌شوند. درب رک‌های دیواری ممکن است از جنس، شیشه، شیشه با زه فلزی یا شیشه با فریم فلزی باشد.

نحوه محاسبه ابعاد یک رک

در زمان خرید برای بررسی ابعاد یک رک مطابق با دستورالعمل زیر استفاده کنید:

ارتفاع: واحد اندازه‌گیری ارتفاع در رک یونیت (U یا RU) است. یونیت یک واحد اندازه‌گیری صنعتی است. یک یونیت برابر با 4.445 سانتی‌متر است. به‌طور مثال23U  به یک رک با ارتفاع 6 فوت اشاره دارد. رک‌های نیمه بلند معمولا 18U تا 22U بلندی دارند. رک‌های دیواری معمولا از 5 تا 12 یونیت و رک‌های ایستاده از 12 تا 47 یونیت ارتفاع دارند.

عرض: عرض رک‌ها در حالت کلی برابر با 60 سانتی‌متر است. از این 60 سانتی‌متر، 45 سانتی‌متر برای بستن تجهیزات و 15 سانتی‌متر کناره‌ها را شامل می‌شود.

عمق: هر تولیدکننده‌ای عمق خاصی را برای رک‌های خود در نظر می‌گیرد، در نتیجه ابعاد دقیقی برای این پارامتر نمی‌توان ارائه کرد، اما در حالت کلی، رک‌های دیواری به‌طور معمول دارای طول 40، 45 و 60 سانتی‌متر هستند، در حالی که رک‌های ایستاده  در حالت کلی دارای عمق 60، 80 و 100 سانتیمتر هستند. در رک‌هایی که باید سرور در آن‌ها نصب شود، رک با عمق یک متر استفاده می‌شود تا سرور به لحاظ طولی بدون مشکل در آن قرار گیرد.

نکته: تقریبا غیرممکن است که برای هر دستگاهی که روی یک رک قرار دارد یک کنسول جداگانه نصب کرد. به‌طور معمول رک‌ها دارای یک یا چند سوییچ KVM (صفحه‌کلید، ماوس و صفحه نمایش) هستند که به یک کنسول تکی متصل شده و به اپراتور اجازه می‌دهند از طریق یک کنترل مرکزی روی همه دستگاه‌هایی که درون رک قرار گرفته‌اند نظارت داشته باشد. شکل زیر کنسولی را نشان می‌دهد که درون یک سینی کشویی  قرار گرفته و به چند سوییچ KVM که درون رک نصب شده‌اند متصل شده است.

نکته: اگر کابل‌ها به شکل درهم و برهم درون یک رک قرار بگیرند و هیچ‌گونه تلاشی برای مرتب‌سازی آن‌ها انجام ندهید، در عمل مانع از آن می‌شوید که هوا به درستی جریان پیدا کند که همین مسئله به افزایش درجه حرارت منجر خواهد شد. در یک رک معمولی، هوا از طریق شاسی و از جلو به عقب جریان پیدا می‌کند. در مراکز داده که دارای چند رک هستند، از مکانیزم مشخصی برای جابه‌جایی هوای گرم و سرد استفاده می‌شود. به گونه‌ای که هوای سرد از طریق مجاری خاصی وارد شده و هوای گرم به سمت بالا و خروجی هدایت می‌شود. در شکل زیر مشاهده می‌کنید که هوای سرد از دریچه‌هایی که در کف یا مجاری نزدیک به دیوارها قرار گرفته به قفسه‌های هر رک وارد می‌شوند. محفوظه‌های خروجی هوای گرم را به سمت خروجی‌هایی که مرتبط با دستگاه‌های خنک کننده هستند هدایت می‌کنند. به عبارت دقیق‌تر از یک مکانیسم چرخشی برای تبدیل هوای گرم به سرد و بالعکس استفاده می‌شود. گوگل برای خنک‌سازی مراکز داده خود از چنین رویکردی استفاده می‌کند.

لطفا نظرات خود در مورد این آموزش و ادامه آن را در بخش دیدگاه در انتهای صفحه اعلام نمایید و نظارت سایر کاربران را نیز ببینید.

 تمام قسمت‌های دوره نتورک پلاس (+Network) 

استان تهران (تهران): آموزشگاه عصر شبکه
برگزار كننده دوره‌ها بصورت حضوری و مجازی هم‌زمان 
تلفن: 02188735845           کانال: Asrehshabakeh@
---------------------------------------
استان گیلان (رشت): آموزشگاه  هیوا شبکه 
تلفن: 01333241269           کانال: HivaShabake@