محمدجواد آذری جهرمی در جمع وزرای ارتباطات کشورهای عضو اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) در بوسان کره جنوبی سخنرانی کرد. این سخنرانی به صورت مستقیم از صفحه شخصی وزیر ارتباطات در شبکه اجتماعی اینستاگرام پخش شد.
وی با اشاره به توجه جهانی بر کاربردها، سرویسها و فرصتهای جدید در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات گفت: شکلگیری خدمات و صنایع هوشمند به موضوعات داغ و مورد علاقه کارآفرینان، اپراتورها و کاربران تبدیل شده است. از بسیاری جهات، آینده سیاره ما، محیطزیست ما و شیوههای زندگی ما به بهرهبرداری از ICT بستگی دارد تا توسعه پایدار تضمین شود.
وزیر ارتباطات با بیان اینکه در همین رابطه فناوریها و مفاهیم چندگانهای مانند اینترنت اشیا، هوش مصنوعی، دادههای عظیم، شبکههای آینده و غیره به ادبیات هیجان انگیزی در زندگی روزانه ما تبدیل شدهاند، ادامه داد: امروز مایلم بر موضوعی تمرکز کنم که به ما کمک کرد کارآیی برخی از این فناوریها و مفاهیم را در حل مسائل جدی کشورمان به نمایش گذاشته و اثر آن را بر دیگر موضوعات جدی با شما به اشتراک بگذارم.
آذری جهرمی گفت: کشور من مانند بسیاری از کشورهای دیگر، از خشکسالی شدید و طولانیمدت رنج میبرد. ما یا باید مناطق آسیبدیده را رها کرده و در تلاشی هزینهبر و اغلب ناموفق گروههای جمعیتی را جابجا کنیم، یا راهکاری بیابیم تا بتوانیم مصرف آب را اداره کرده و اثربخشی را بهبود ببخشیم.
وی اضافه کرد: در کشور من بیش از ۹۰ درصد از منابع آبی برای کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرد. بسیاری از مردم در مناطق روستایی و دورافتاده برای گذران زندگی به کشاورزی وابستهاند و یک راهکار اثربخش بسیار ضروری است. ما مجبوریم از اینترنت اشیا و هوش مصنوعی برای معرفی آبیاری هوشمند و خودکار استفاده کنیم و اجرای اولیه این برنامهها نشان داده است که ما میتوانیم مصرف آب را تا ۵۰ درصد کاهش دهیم.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با ذکر مثالی از کاهش مصرف برق و مصرف سوخت برای تولید برق با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات یادآورد شد: این تنها یک مثال از قدرت ICTها در حل مشکلات جدی است که جوامع ما را متاثر ساخته است. نمونههای دیگری در بخشهای دیگر نیز وجود دارد که همان اثر مثبت را بر جای گذارده است. ولی در اجرای این پروژهها و مفاهیم، باید از همان ابتدا توجه کرد که چنین پروژههایی به مشارکت فعال نقشآفرینان و ذینفعان متعدد نیاز دارد.
وی تاکید کرد: تجربه نشان داده یک رویکرد چند-ذینفعی به اندازه انتخاب فناوریها و راهکارهای فنی و گاهی حتی بیشتر حائز اهمیت است.
نظر شما چیست؟