تصویری‌ترین عید جهان

 عکسی که گرفته بودم خانه‌ای است به سبک خانه‌های روستایی شمال کشور که در کنج یکی از پارک‌های لاهیجان به‌صورت نمادین و به‌عنوان نمونه‌ای در مقیاس واقعی برای تماشای بازدیدکنندگان و گردشگران بازآفرینی شده است. البته این سبک از معماری نظیر بسیاری دیگر از داشته‌هایمان به‌طور بی‌حساب جای خود را به عناصر مدرن داده است و اگر تلاش‌هایی مانند همین کاری که در این پارک صورت گرفته هم نباشد، شاید چنین معماری‌هایی تا یکی دو نسل دیگر به‌طور کلی از حافظه بصری حذف شوند.

تا زمان نوشتن این مطلب، 31 نفر از سراسر دنیا این تصویر را پسندیدند و 6 نظر هم برای آن ثبت شد. چهار نفر هم دوباره آن را به‌اشتراک گذاشتند. یکی از کاربران در اظهار نظری با اشاره به این‌که «چیز زیادی درباره معماری و مناظر ایران نمی‌داند» به‌خاطر ارسال این عکس تشکر کرد. یکی از کاربران ایرانی هم در پاسخ وی، درباره این نوع خاص از معماری توضیحاتی داد. بعد از این توضیحات، کاربر قبلی در نظری دیگر عنوان کرد که این خانه «شبیه خانه‌های پلی‌نزی‌ها» است (این نظر تا حدود زیادی صحیح است. سقف خانه‌های پلی‌نزی بسیار مشابه خانه‌های سنتی شمال ایران است). یکی دیگر از کاربران گوگل پلاس هم که ساکن جورجیای امریکا بود، این طور نظر داد: «من تا حالا چنین خانه‌ای ندیده بودم، ممنون.» دیدن خانه‌هایی نظیر این، برای ما ایرانی‌ها که با این سبک از معماری‌ها آشنایی داریم، خیلی شگفت‌انگیز نیست، ولی وقتی کسی از آن سوی کره زمین با دیدن این تصویر چنین اظهار نظرهایی می‌کند، تازه متوجه می‌شویم که نباید ساده از کنار خیلی از داشته‌های خود بگذریم. هرچند یک معماری یا یک منظره ممکن است برای ما چیزی عادی باشد، اما برای خیلی از مردم دنیا بکر و تازه است و آن‌ها حق دارند چنین تصاویری را ببینند. با این‌که تعداد نظرهای ارسال شده از تعداد انگشتان دو دست هم کم‌تر بود، اما نکته‌های آموزنده‌ای برای خود من داشت.

نخست این‌که من فقط یک عکس را پست کردم و به‌جز نام محل گرفته شدن عکس، هیچ توضیح دیگری ندادم. با این حال، بازخوردی که گرفتم شگفت‌آور بود. با این‌که می‌دانم چنین معماری‌هایی ویژگی‌هایی منحصر به‌فرد دارد، تا پیش از خواندن نظر‌ها و حتی زمانی که عکس را می‌گرفتم، به هیچ عنوان گمان نمی‌کردم این سبک از معماری که من و خیلی‌های دیگر به آن عادت کرده‌ایم تا این حد برای کسانی که در گوشه‌هایی دیگر از این دنیا زندگی می‌کنند جالب باشد. حتی با وجود گسترش انواع رسانه‌های دیداری از چاپی گرفته تا دیجیتال، نمونه‌ای از آن را هم ندیده باشند. نکته دومی که در این زمینه توجه‌ام را جلب کرد، سرعت برقراری ارتباط بین افراد از فرهنگ‌های مختلف است. این نکته زمانی به اوج می‌رسد که شما نه از کلمات بلکه از تصاویر برای برقراری ارتباط استفاده کنید. این‌جا ثابت می‌شود که عکس زبانی است که همه آن را می‌فهمند. شما عکس را به‌اشتراک می‌گذارید و طولی نمی‌کشد که پاسخ دریافت می‌کنید.

تعطیلات نوروز یکی از بهترین فرصت‌هایی است که می‌توان عکس و عکاسی را به شبکه‌های اجتماعی پیوند زد و از این پیوند بهترین استفاده را کرد. به عقیده من، نوروز یکی از تصویری‌ترین عیدهای جهان است. نوروز بهترین زمان برای ثبت زیبایی‌ها است؛ زیرا هم سوژه‌اش فراهم است و هم فرصت یافتن و ثبت این سوژه‌ها. عکاسی یکی از هنرهای سرگرم‌کننده طی سال‌ها بوده است و اکنون تقریباً هیچ فردی را نمی‌توان یافت که یک دوربین چند مگاپیکسلی در قالب‌های مختلف، از موبایل و اسمارت‌فون گرفته تا دوربین‌های عکاسی معمولی و حرفه‌ای همراهش نباشد. این دوربین‌ها در این نوروز می‌توانند به سمت سوژه‌هایی بچرخند که شاید برای من و شما یک سوژه عادی و معمولی باشند، اما برای کسانی که در سایر مناطق دنیا زندگی می‌کنند و شاید تا آخر عمرشان هم با آن‌چه شما در یک سفر نوروزی می‌بینید، مواجه نشوند، شگفت‌انگیز و جذاب هستند. آبشارها، سبک‌های معماری، مقرنس‌ها، گل‌ها، گیاهان، مناظر و چشم‌اندازهایی که می‌بینید، همه و همه می‌توانند سوژه‌هایی باشند که خیلی‌ها در دنیا آرزوی دیدن آن‌ها را دارند و شاید حتی در خیال و رؤیا هم تصوری از آن نداشته باشند.

ابزارهای همراه و شبکه‌های اجتماعی می‌توانند این آرزو را برای خیلی‌ها برآورده سازند. حتی به این فکر نکنیم که بخواهیم فرهنگ و طبیعت خود را به دنیا نشان دهیم، به این فکر کنیم که همه افراد دنیا حق دارند زیبایی‌های دنیا را ببینند. به‌ویژه زیبایی‌های نوروزی که زمان زنده شدن انسان و طبیعت است. پس آن‌ها را در این زیبایی‌ها و شگفتی‌ها شریک کنیم. ابزارش را هم که داریم؛ انواع و اقسام ابزارهای تصویرگیری (از موبایل، اسمارت‌فون و تبلت گرفته تا دوربین‌های حرفه‌ای) و شبکه‌های اجتماعی. در تعطیلات نوروز، خیلی‌ها به سفر می‌روند و به‌طبع زیبایی‌های زیادی را خواهند یافت که می‌توانند با دنیا به‌اشتراک بگذارند. خیلی‌ها هم در خانه می‌مانند. نوروز است و همه جا بهاری است؛ حیاط، اتاق‌ها، سفره هفت‌سین و ده‌ها مورد دیگری که برای ما عادی شده‌اند، اما می‌توانند بی‌واسطه باعث حال خوش خیلی از مردم دنیا شوند.