اما این تمام ماجرا نیست. پردازنده ۲۴ هستهای فقط نمونه اولیه است. قرار است مدل نهایی تعداد هسته بیشتری را در یک پردازنده جا دهد. کنترلرهای محل ذخیره و PCIe در داخل پردازنده جا داده شدهاند ولی کوالکام هیچ اطلاعاتی در مورد معماری آن منتشر نکرده است. فقط گفته شده که پردازنده جدید بطور قابل توجهی متفاوت از پردازنده اسنپدراگون است. ظاهرا نام این پردازنده قرار است "هایدرا" (Hydra) باشد و گفته شده معماری آن به گونهای طراحی شده است که میتواند ۶۴ هسته را در خود جا دهد ولی هنوز هیچ منبع موثقی آن را تأیید نکرده است.
همانطور که در عکس بالا مشاهده میکنید اندازه این پردازنده بزرگ است ولی ما فکر میکنیم مدل ۶۴ هستهای اندازه کوچکتری خواهد داشت. به هر حال این میزان سیلیکون بسیار زیاد است و با اینکه از نظر تعداد هسته در یک بستر واحد، پردازنده کوالکام از اینتل کوچکتر است باز هم جا دادن ۲۴ هسته در داخل یک پردازنده کار بسیار دشواری به نظر میرسد. وقتی اینتل آخرین مدلهای پردازندههای حرفهای خود را تولید میکند زمان بسیار زیادی را صرف لینکهای داخلی پردازنده و کش L3 میکند تا مطمئن شود که همه هستهها تأخیر یکسان دارند. هنوز نمیدانیم که کوالکام چقدر کش برای این پردازنده در نظر گرفته و یا اینکه وضعیت داخلی هستهها به چه صورت است. ولی توجه به این مسئله که کوالکام تا این حد خود را به سختافزار متعهد کرده به این معنی است که میخواهد در این شاخه رقابت کند. کافی است که به مشتریانی نظیر گوگل و فیسبوک فکر کنید تا متوجه منظور من بشوید.
در دمویی که کوالکام نشان داد هسته جدید در حال اجرای LAMP بود (لینوکس، وب سرور آپاچی، MySQL، PHP و همچنین نرمافزار ابر OpenStack). طبق گزارشی که پیسیورلد منتشر کرده Mellanox در حال طراحی کارتهای شبکه برای SoC است در حالیکه Xilinx در حال ساخت FPGA است که موجب شتاب گرقتن حجم های کاری مشخص میشود.
آیا کوالکام موفق میشود این بازی را از آن خود کند؟
کوالکام هنوز تا تبدیل شدن به شرکتی که در فضای پردازندههای ARM کار میکند فاصله خیلی زیادی دارد ولی به راحتی میتوان اذعان داشت که بزرگترین تهدید برای اینتل بشمار میرود. سایر شرکتهایی که در این بازار فعالیت میکنند مثل Cavlum، Broadcom، AppliedMicro، AMD و چندتای دیگر دارای محصولات نرمافزاری هستند. کوالکام تا به حال چیزی به فروش نرسانده ولی آنقدر سرمایه دارد که سختافزار خود را به بازار بیاورد.
حال سئوال این است، آیا مشتریان از آن استقبال میکنند؟
بر اساس اطلاعاتی که توسط کنفرانس فناوریهای سیستم الکترونیک جمعآوری شده هزینه سختافزار سرور 57 درصد مبلغ کل است. این رقم، رقم زیاد و قابلتوجهی است ولی اطلاعات بدست آمده شامل هزینه ابزار و نرمافزارهایی که روی سرور اجرا میشود را شامل نمیشود. درست اینجا است که همه چیز جالب میشود. شرکتهایی مثل گوگل و فیسبوک که هم نرمافزار را خودشان مینویسند و هماینکه سیستم ابری مخصوص به خود را دارند قادر هستند که تا هزینههای تجهیز دوباره سختافزاری و نرمافزاری برای اجرا روی بستر ARM پرداخت کنند. تغییر معماریهای سرور کار طاقتفرسایی است ولی آنها قادر هستند که کنترل کل فرآیند را در اختیار داشته باشند.
ولی شرکتهایی که معمولا کار میزبانی شرکتهای دیگر را انجام میدهند چه وضعیتی دارند؟ برای نامهایی نظیر VMWare، آمازون و مایکروسافت این تصویر کمی تیره است. تعداد زیادی از نرمافزار سرورها و ایستگاههای کاری بر مبنای معماری x86 است، در کنار آن ماهیت قراردادهای مجوز چندساله و نیار به زمانی طولانی برای گارانتی و همچنین ثبات و پایداری موانعی هستند که ممکن است فروشندهها را به سختی متقاعد کند که پشتیبانی ARM را هم در برنامه کاری خود قرار دهند.
حالا به سال 2011 نگاه میکنیم یعنی زمانیکه ویندوز روی ARM اجرا میشد و نیازی به تغییر این روال احساس نمیشد و اینتل وانمود میکرد که هنوز هسته اتم (Silverthorne) تنها چیپ کم مصرف است. درست در همین زمان بود که کمکم احساس شد ARM به آن درجه از پختگی و بلوغ رسیده که معماری x86 را به چالش بکشد. شاهد نمونههای اولیه نتبوکهای ARM بودیم که به آنها اسمارتبوک (Smartbooks) گفته میشد. انویدیا و کوالکام در حال مذاکره برای بازکردن درهای تازهای به روی ARM بودند. اینتل هم تصور میکرد چیپ جدید موبایل با نام "مدفیلد" (Medfield) صحنه را برای جهش به سوی گوشیهای هوشمند و تبلت آماده میکند.
در این چهار سالی که همه در بازار سرور مداخله کردند چه اتفاقی افتاد؟ هیچ چیز. درست است که در حال حاضر اینتل سهم زیادی از بازار تبلتهای رده پایین را دارد ولی این موفقیت به دلیل تغییر استراتژی آنها بدست آمد. همکاری با شرکتهای دیگر در زمینه تولید دستگاههای آندروید رده پایین یکی از دلایل بود. ایده اصلی اینتل آن بود که در تبلتهای رده بالا از راهحلهای x86 بهتری استفاده کند که خوب هیچوقت عملی نشد. کسی بطور جدی اسمارتبوکها را وارد بازار نکرد به همین دلیل کرومبوک توانست خود را در بازار مطرح کند. ویندوز RT که یک فاجعه بود و "کالزدا" (Calxeda) که زمانی تصور میشد طلایهدار سرور جدید ARM است خیلی زود شکست خورد و از صحنه بازی کنار گذاشته شد.
خیلی از کارشناسان بر این عقیدهاند که کوالکام اگر از استراتژی اینتل در برابر خودشان استفاده کند میتواند پیروز این کارزار باشد. همانطور که زمانی اینتل توانست با ارائه مداوم راهحلهای خیلی خوب با قیمتهای بسیار مناسب در رقابت بر سر مرکزداده پیروز شود، کوالکام هم میتواند با انفجار بازار گوشیهای تلفن همراه و ارائه قیمتهای مناسب پیروز فعلی میدان باشد. ولی در اینجا دو فرضیه مطرح است: اول اینکه کوالکام با استفاده از IP تلفن همراه در چیپ سرور یا بر عکس آن بتواند سود زیادی ببرد و فرضیه دوم اینکه هزینه تمام شده را پایین بیاورد. ولی فعلا چیزی که میدانیم آن است که چیپ جدید کوالکام، اسنپدراگون نخواهد بود، بلکه قرار است ساختار کاملا جدید با بسته جدید IP باشد. به نظر میرسد که اینتل توان رقابت با رقیب جدیدتر را ندارد.
در طی چهار سال گذشته اینتل چرخشهای زیادی داشته است. میتوان از اینتل به دلیل شکست در زمینه گوشیهای هوشمند و همچنین اصرار بر نگه داشتن مودمها در سطح TSMC انتقاد کرد ولی باید قبول کرد که آنها بدون احساس خستگی مسیر اصلی سیلیکون خود را پیش میبرند. با استفاده از فناوری ۱۴نانومتر آنها توانستند اولین پردازشهای کم مصرف را در هسته ام (Core M) بکار بگیرند. از زمانیکه محصولات ARM ایجاد خطر کردند اینتل چندین محصول کم مصرف جدید زئون (Xeon) معرفی کرد. و برخلاف تمام انتقاداتی که در مورد طراحی سطح پایین و استفاده از کارشناسان آماتور از آنها میشود ولی بهترین تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته است نشاندهنده آن است که تا وقتی محاسبه توان مصرفی در داخل خود معماری صورت نگیرد تفاوت چندانی بین ISA در x86 با ISA در ARM نخواهد بود.
البته این نظریه مخالفانی هم دارد. مثلا گفته میشود که برای اولین بار در طول یک دهه گذشته مهندسی فرآیند اینتل به خظر افتاده است. تصور کنونی بر این است که TSMC و سامسونگ ساختار بسیار بهتری از اینتل دارند. بطور قطع از دید کلی هنوز برای سختافزار ARM فرصتهایی وجود دارد ولی سطح و اندازه رقابت در بازار بشدت تنگ شده و مطمئنا اینتل ساکت نخواهد ماند و اجازه نخواهد داد که کسی بیاید و سهم زیادی از این بازار ارزشمند و پر سود را از آن خود کند.
ماهنامه شبکه را از کجا تهیه کنیم؟
ماهنامه شبکه را میتوانید از کتابخانههای عمومی سراسر کشور و نیز از دکههای روزنامهفروشی تهیه نمائید.
ثبت اشتراک نسخه کاغذی ماهنامه شبکه
ثبت اشتراک نسخه آنلاین
کتاب الکترونیک +Network راهنمای شبکهها
- برای دانلود تنها کتاب کامل ترجمه فارسی +Network اینجا کلیک کنید.
کتاب الکترونیک دوره مقدماتی آموزش پایتون
- اگر قصد یادگیری برنامهنویسی را دارید ولی هیچ پیشزمینهای ندارید اینجا کلیک کنید.
نظر شما چیست؟