وای‌فای 6

به‌طور طبیعی، استاندارد 802.11ac به «وای‌فای ۵» و استاندارد 802.11n به «وای‌فای ۴» شناخته می‌شوند. Wi-Fi Alliance می‌گوید این تغییر نام را برای سادگی بیشتر نام‌گذاری نسل‌های مختلف وای‌فای و درک بهتر مردم و کاربران از تفاوت‌های نسل‌های کنونی و آینده این شبکه انجام داده است. 
به نظر من حرکت مثبت و صحیحی بود که باید سال‌ها پیش انجام می‌شد و شاید برای امروز دیگر دیر باشد. در حقیقت در میان کاربران و مردم این مشکل احساس می‌شد که مجبور هستند استانداردهایی مانند 802.11ac و 802.11ax یا 802.11ad را حفظ کنند و بعد هنگام خرید یک روتر یا پرسیدن یک سوال، در بیانش با مشکل  مواجهه شوند؛ یکی به زبان فارسی می‌گوید و دیگری به زبان انگلیسی و بعدی اختصاری برای خودش ساخته و مثلا می‌گوید: «ای‌سی» و بعدی از عبارت «نسل جدید» و «نسل تازه» یا «آخرین مدل» استفاده می‌کند. 
برای سایت‌ها، کارشناسان، مسئولان فروش مغازه‌ها و افراد فنی هم توضیح تفاوت‌های این نسل‌های مختلف وای‌فای و استانداردها به مردم دشوار بود. تصور کنید، در یک مقاله ۵۰۰ کلمه‌ای درباره یک روتر، شاید ده‌ها بار این استانداردها نام برده شوند، در حالی‌که شاید خواننده به طور دقیق نمی‌داند کدام‌یک به‌روزتر و کدام‌یک قدیمی‌تر است یا این‌که جابه‌جا بگیرد و اشتباه کند.
اما حالا همه‌چیز آسان و راحت شده است. وقتی می‌گوییم این روتر از نسل «وای‌فای 6» است، اما آن روتر از «وای‌فای 5» استفاده می‌کند، تکلیف همه‌چیز برای کاربر و خواننده روشن است. استاندارد بعدی در آینده «وای‌فای ۷» نام دارد و همه می‌دانند جدیدتر و به‌روزتر از «وای‌فای 6» است.
این شیوه نام‌گذاری در بسیاری از حوزه‌ها و فناوری‌ها استفاده می‌شود. در شبکه‌های موبایل می‌گوییم: 2G و 3G و 4G و 5G. در حوزه اسمارت‌فون‌ها می‌گوییم: گلکسی نوت ۷ و گلکسی نوت ۸ و گلکسی نوت ۹. در دنیای روترهای بی‌سیم نیز این قاعده نام‌گذاری رعایت می‌شود و مثلا شما روترهای ایسوس را AC-68U و AC88U صدا می‌زنید. در بیان سرعت روترهای سری AC هم می‌گوییم AC1200 و AC1750 و AC2500 الی آخر. تکلیف کاربر با این نام‌ها و شماره‌ها مشخص است و هیچ‌گاه دچار اشتباه نمی‌شود یا به دردسر نمی‌افتد. یادم می‌آید اوایل این دهه میلادی، وقتی فناوری LTE مطرح شد و شبکه‌های LTE پا گرفتند؛ مردم تا مدت‌ها سردرگم بودند که یک شبکه موبایل یا ارتباط LTE کجای نسل‌های مختلف موبایل جای می‌گیرد و آیا پس از 4G است یا چیزی در حد و اندازه آن است. آن‌ها به طور معمول انتظار راه‌اندازی شبکه‌های 5G را داشتند، اما به یک‌باره نام LTE معروف شد. بعدها کم‌کم مرسوم شد از 4.5G و 4.75G برای بیان ارتباطات LTE استفاده شود تا مردم بتوانند با این نسل‌های اینترنت ارتباط برقرار کنند.
هر کجا یک قاعده و شیوه نام‌گذاری را رعایت نکردیم یا آن را برهم زدیم، مردم دچار مشکل شدند. اپل وقتی آیفون X را معرفی کرد، همه تعجب کردند چون انتظار معرفی آیفون ۱۰ را داشتند، در حالی‌که «X» همان معنای عدد ۱۰ را می‌دهد ولی تا مدت‌ها در سایت‌ها و صحبت‌های عامیانه مردم عبارت «آیفون ایکس» را می‌شنیدیم. شاید بهتر بود اپل هم همان نام‌گذاری آيفون‌های خود را ادامه می‌داد و دنبال پررنگ و متمایز کردن آیفون X نبود.
به هر حال، شیوه نام‌گذاری نسل‌های مختلف وای‌فای تغییر کرد. برخی کارشناسان و سایت‌ها مخالفت‌هایی داشتند و انتقاد کردند که مردم بیشتر سردرگم خواهند شد؛ ولی به مرور و طی چند سال به یک روال و مفهوم واحد از استانداردهای وای‌فای می‌رسیم که برای همه مردم روشن و واضح است. شرکت‌های سازنده محصولات شبکه هم از این پس راحت‌تر می‌توانند مدل‌ها و دستگاه‌های خود را تبلیغ کنند یا از عبارت‌هایی مانند «WiFi 6» روی جعبه محصول سود ببرند تا این‌که بنویسند 802.11ax یا 802.11ac Wave 2. 
موسسه Wi-Fi Alliance و جامعه  این انتظار را دارند که خبرنگاران، نویسندگان، سایت‌ها و کارشناسان سعی در جا انداختن عبارت «وای‌فای6» و «وای‌فای 6 و 4» داشته باشند و سعی کنند خواننده‌ها و مردم را سریع‌تر به سیستم نام‌گذاری جدید عادت دهند و این اتفاقی است که باید هر چه زودتر رخ دهد. اگر من زیربار این نام‌گذاری نروم و هنوز اصرار به تکرار نام استانداردهای وای‌فای داشته باشم؛ طبیعی است که واژه «وای‌فای 6» برای جامعه نامفهوم و نامانوس خواهد بود و گرفتار یک دوگانگی و بحران می‌شویم. پس اگر در مطالب من «وای‌فای 6» دیدید، تعجب نکنید و بدانید همان استاندارد 802.11ax است که اکنون ساده‌تر و تمیزتر نام برده می‌شود. شما هم بگویید «وای‌فای 6» و به دیگران یادآوری کنید منظورتان کدام استاندارد شبکه‌های بی‌سیم است. آیا این‌طور بهتر نیست؟